Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 6/11

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

Ο υπουργός Εμπορίου τών ΗΠΑ , Ουίλμπουρ Ρος, είναι μέτοχος σε ναυτιλιακή εταιρεία που συνδέεται με τον στενό κύκλο του Βλαντίμιρ Πούτιν



AFP-Reuters

Ο αμερικανός υπουργός Εμπορίου Ουίλμπουρ Ρος είναι μέτοχος σε μια εταιρεία θαλάσσιων μεταφορών η οποία συνδέεται με έναν ρώσο ολιγάρχη ο οποίος είναι στόχος αμερικανικών κυρώσεων, καθώς κι έναν γαμπρό του Βλαντίμιρ Πούτιν, σύμφωνα με αναλύσεις που βασίζονται στα νέα έγγραφα που διέρρευσαν από φορολογικούς παραδείσους. Αυτή είναι μια από τις πρώτες αποκαλύψεις των λεγόμενων Paradise Papers, της νέας έρευνας του Διεθνούς Οργανισμού Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και των μέσων ενημέρωσης που συνεργάζονται μαζί του, όπως η αμερικανική εφημερίδα New York Times, η γαλλική Le Monde ή η βρετανική The Guardian. Οι αποκαλύψεις βασίζονται στα έγγραφα που διέρρευσαν από ένα διεθνές δικηγορικό γραφείο, την εταιρεία Appleby των Βερμούδων, και περιήλθαν αρχικά στην κατοχή της γερμανικής εφημερίδας Süddeutsche Zeitung. Σύμφωνα με τους Τάιμς της Νέας Υόρκης, ο υπουργός Εμπορίου της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ μείωσε το ποσοστό της συμμετοχής του σε αυτή την εταιρεία, τη Navigator Holdings, αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Φεβρουάριο, αλλά συνεχίζει να κατέχει μέσω υπεράκτιων εταιρειών το 31% του μετοχικού της κεφαλαίου. Ένας από τους κυριότερους πελάτες της Navigator Holdings είναι η ρωσική εταιρεία φυσικού αερίου και πετροχημικών προϊόντων Sibur, η οποία συνεισέφερε πάνω από 23 εκατ. δολάρια στον κύκλο εργασιών της το 2016, σημειώνει η Μοντ. Ανάμεσα στους μετόχους της Sibur φιγουράρουν ο Γκενάντι Τιμτσένκο, ένας ρώσος ολιγάρχης ο οποίος θεωρείται πως ανήκει στον στενό κύκλο του ρώσου προέδρου και στοχοθετήθηκε από τις κυρώσεις που επέβαλε το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Μόσχα, καθώς και ο Κιρίλ Σαμάλαφ, ο σύζυγος της νεότερης κόρης του Βλαντίμιρ Πούτιν. «Ο υπουργός (Εμπορίου των ΗΠΑ) Ρος δεν είχε συμμετάσχει στη λήψη της απόφασης της Navigator να συνεργαστεί με τη Sibur», στην οποία «δεν είχαν επιβληθεί κυρώσεις τότε και δεν επιβάλλονται τώρα», ήταν η αντίδραση του υπουργείου, το οποίο έστειλε μια ανακοίνωση στο Γαλλικό Πρακτορείο αφού το θέμα είδε το φως της δημοσιότητας. Δεν είχε εξάλλου «καμιά συνάντηση με τους μετόχους της Sibur που αναφέρονται», προστίθεται στην ανακοίνωση και διατυπώνεται η διαβεβαίωση ότι ο Ρος τηρεί τους δεοντολογικούς κανόνες της αμερικανικής κυβέρνησης.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία