 |
|
|  Κυριακή 15/10
Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ
Η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών διέγραψε τον βιαστή παραγωγό Χάρβεϊ Γουάινστιν
AFP
Η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, που απονέμει τα βραβεία Όσκαρ, διέγραψε από μέλος της τον παραγωγό Χάρβεϊ Γουάινστιν, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για σεξουαλική παρενόχληση, επίθεση ή και βιασμό από περίπου 30 γυναίκες.
Η Ακαδημία συνεδρίασε εκτάκτως για το θέμα αυτό και αποφάσισε την εκδίωξη του Γουάινστιν «με πλειοψηφία άνω των δύο τρίτων που απαιτείται» από τον κανονισμό, όπως ανακοίνωσε.
«Όχι μόνο παίρνουμε αποστάσεις από κάποιον που δεν δικαιούται τον σεβασμό των συναδέλφων του αλλά στέλνουμε και ένα μήνυμα για να τονίσουμε ότι έλαβε τέλος η εποχή της εσκεμμένης άγνοιας και της επονείδιστης συνενοχής απέναντι σε συμπεριφορές σεξουαλικής επίθεσης και παρενόχλησης στον χώρο εργασίας στη βιομηχανία μας», προσθέτουν τα μέλη της Ακαδημίας στην ανακοίνωσή τους.
Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης Variety και The Hollywood Reporter, τα 90 χρόνια ύπαρξης του θεσμού μόνο ένα μέλος του έχει διαγραφεί, ο Κάρμαιν Κάριντι, ο οποίος επέτρεψε να αναρτηθούν στο Διαδίκτυο απόρρητες κόπιες ταινιών.
Ο 65χρονος Γουάινστιν, που επί χρόνια θεωρούν παντοδύναμος στο Χόλιγουντ, έχει μετατραπεί σε πραγματικό παρία μετά τη δημοσιοποίηση την προηγούμενη εβδομάδα αποκαλυπτικών άρθρων στο New Yorker και την εφημερίδα New York Times για τις πράξεις του.
Πέντε ηθοποιοί τον έχουν κατηγορήσει για βιασμό, μεταξύ αυτών η Άζια Αρτζέντο και η Ρόουζ ΜακΓκόουαν.
Η Αντζελίνα Τζολί, η Γκίνεθ Πάλτροου, τη Μίρα Σορβίνο, η Λεά Σεϊντού, η Ζουντίτ Γκοντρές, η Άσλεϊ Τζαντ, η Ροζάνα Αρκέτ είναι μερικές από τις ηθοποιούς που έσπασαν τη σιωπή τους τις τελευταίες ημέρες και αναφέρθηκαν στις επιθέσεις που δέχθηκαν από τον Γουάινστιν, μια συμπεριφορά η οποία διαρκούσε δεκαετίες και έμοιαζε να είναι ευρέως γνωστή στο Χόλιγουντ, χωρίς όμως κανείς να τολμά να σταματήσει τον παραγωγό αυτό, τον οποίο κάποια στιγμή η Μέριλ Στριπ είχε αποκαλέσει «Θεό».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
