 |
|
|  Σάββατο 14/10
ΤΕΝΙΣ
Ο Νο1 τενίστας στον κοσμο Ραφαέλ Ναδάλ ζητάει 100.000 ευρώ ως αποζημίωση από την πρώην υπουργό της Γαλλίας, που τον κατηγόρησε για ντόπινγκ
Παρίσι
Ο Ισπανός τενίστας Ραφαέλ Ναδάλ, Νο1 στην παγκόσμια κατάταξη, μέσω των δικηγόρων του, ζητάει 100.000 ευρώ συν τους τόκους ως αποζημίωση, από την Ροσελίν Μπασελό, πρώην υπουργό Αθλητισμού της Γαλλίας, η οποία τον κατηγόρησε για ντόπινγκ, στην διάρκεια ενός τηλεοπτικού προγράμματος το περασμένου έτους. Τον Μάρτιο του 2016, η Μπασελό υποστήριξε ότι ο Ισπανός τενίστας ήταν ντοπέ. Το μόνο επιχείρημα που ανέφερε, ήταν οι μήνες που ο Ναδάλ ήταν ανενεργός το 2012 λόγω τραυματισμού στον γόνατο. «Είναι γνωστό ότι ο περίφημος τραυματισμός του Ραφαέλ Ναδάλ, που απουσίασε επτά μήνες, ήταν πραγματικά επειδή βρέθηκε θετικός έλεγχο ντόπινγκ», είπε στο κανάλι της γαλλικής τηλεόρασης D8 η Ροσελίν Μπασελό, η οποία ήταν υπουργός Αθλητισμού από το 2007 έως το 2010.
Ο δικηγόρος του Ναδάλ, δήλωσε χθες στο δικαστήριο του Παρισιού, όπου δεν παρέστη ούτε ο παίκτης ούτε ο πρώην υπουργός, τη σημασία των δηλώσεων Μπασελό, και το «τεράστιο βάρος τους λόγω της θέσης που κατείχε και τις σημαντικές συνέπειες σχετικά με τους τρέχοντες ή μελλοντικούς χορηγούς του αθλητή». Ο διγηγόρος παρουσίασε τα ιατρικά αρχεία που έδειξαν τον σοβαρό τραυματισμό στον τένοντα του αριστερού γόνατος του ισπανικού παίκτη.
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της Μπασελό, εξήγησε ότι η πελάτης του, στηρίχθηκε σε δημοσιεύματα εφημερίδων και σε δηλώσεις στον Τύπο άλλων αθλητών, όπως του Βέλγου Χριστόφ Ροσούς και του αυστριακού Ντανιέλ Κέλερερ. «Ποιος χορηγός έχει εγκαταλείψει τον Ραφαέλ Ναδάλ ως αποτέλεσμα αυτών των δηλώσεων; Κανένας», είπε.
Ο εισαγγελέας θεώρησε ότι οι κατηγορίες είναι «ιδιαίτερα σοβαρές» και ζήτησε την ποινή του, που θα ανακοινωθεί στις 16η Νοεμβρίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
