 |
|
|  Παρασκευή 29/9
ΕΛΛΑΔΑ-Μίκης Θεοδωράκης
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μείνει στην ιστορία ως η δεξιότερη από το 1831 ως σήμερα
theodorakism.blogspot.gr
Νέα κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ασκεί ο Μίκης Θεοδωράκης με επιστολή προς τον Σπινθήρα στο theodorakism.blogspot.gr καθώς όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «θα μείνει στην ιστορία ως η δεξιότερη από όλες τις κυβερνήσεις της Ελλάδας από το 1831 ως σήμερα»
Εξηγώντας τον ισχυρισμό του αυτό σημειώνει ότι «πέραν της καταστροφικής πολιτικής που επέβαλε εις βάρος του λαού μας, υπέγραψε συνθήκες με τις οποίες παρέδωσε στους ξένους το μέλλον της χώρας για πολλές δεκαετίες μπροστά!».
Υποστηρίζει, επίσης, ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 βουλευτών των δύο κομμάτων, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, «κατΆ ουσίαν έχει μεταβληθεί σε μια Ανώνυμη Εταιρία με 153 προνομιούχους μετόχους. Γιατί προνομιούχους; Γιατί τα έσοδά τους από το Εθνικό Λογιστήριο είναι τα μόνα σταθερά σε σχέση με τα έσοδα και τις οικονομίες όλων των υπολοίπων Ελλήνων που ακολουθούν ελεύθερη (συνεχή) πτώση».
Το πλήρες κείμενο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη έχει ως εξής:
Αγαπητέ Σπινθήρα,
Οφείλω μια εξήγηση σε σχέση με τις «Κοινοπραξίες» γιατί κινδυνεύω να θεωρηθώ ως Μνημονιακός. Διότι ορισμένοι μπορεί να υποθέσουν ότι οι «κοινοπραξίες» μπορούν να εφαρμοστούν σε συνθήκες όπως οι σημερινές με την παράδοση της ανεξαρτησίας και του εθνικού μας πλούτου στους ξένους.
Στο πρόγραμμα της «Σπίθας» διευκρινίζουμε με μεγάλη σαφήνεια ότι προϋπόθεση για να εφαρμόσουμε ως λαός ένα πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, είναι η κατάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
Σήμερα, η κυβέρνηση και τα κόμματα που έχουν δεχθεί το Μνημόνιο είναι ουσιαστικά υπόδουλοι, οπότε δεν έχουν καμιά δυνατότητα για ανάπτυξη της χώρας. Τουναντίον, δέχονται να εφαρμόσουν μέτρα που οδηγούν στην υπανάπτυξη και στην φτωχοποίηση του λαού.
Επομένως τις κοινοπραξίες μπορούν να τις εφαρμόσουν μόνο οι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι Έλληνες.
Και κάτι άλλο: Το κουτσούρεμα των θεσμών του Πολιτεύματος δίνει την δυνατότητα σήμερα στον Αλ. Τσίπρα να κυβερνά ακόμα και με 1%, φτάνει να έχει την πλειοψηφία στην Βουλή. Ας δούμε τα χαρακτηριστικά αυτής της πλειοψηφίας: Θεωρώ ότι κατΆ ουσίαν έχει μεταβληθεί σε μια Ανώνυμη Εταιρία με 153 προνομιούχους μετόχους. Γιατί προνομιούχους; Γιατί τα έσοδά τους από το Εθνικό Λογιστήριο είναι τα μόνα σταθερά σε σχέση με τα έσοδα και τις οικονομίες όλων των υπολοίπων Ελλήνων που ακολουθούν ελεύθερη (συνεχή) πτώση.
Δηλαδή ο ελληνικός λαός τους πληρώνει από το τρομακτικό έλλειμμα το οποίο έχει δημιουργήσει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ παρά το γεγονός ότι έχουν μεταβληθεί σε ένα αιωρούμενο μπαλόνι. Γιατί μπαλόνι; Μα γιατί στέκονται στον αέρα, δεδομένου ότι το υπόβαθρο που τους ανέδειξε και τους στήριξε ώστε να γίνουν πλειοψηφία, έχει προ πολλού κοντύνει κατά τα δύο τρίτα. Με άλλα λόγια, εάν ο Αλ. Τσίπρας από το 15% πάει στο 10% και μετά στο 5% και μετά στο 1% (υποθετικά μιλώ βεβαίως), αυτό σημαίνει ότι οι κοινοβουλευτικές ομάδες ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ πρέπει να έχουν τα ίδια ποσοστά πτώσης, οπότε υπό τις συνθήκες του ακέραιου και όχι του κουτσουρεμένου Συντάγματος θα είχαν φυλλορροήσει προ πολλού.
Υπάρχει λύση; Μόνο εάν παραιτηθούν όλοι οι βουλευτές της Αντιπολίτευσης, οπότε η Βουλή θα είναι αδύνατον να λειτουργήσει. Εάν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ συνεχίσουν (πράγμα σχεδόν αδύνατο), τότε θα γελοιοποιηθούν και μαζί τους και η χώρα μας. Στην περίπτωση αυτή, υποθέτω ότι η μόνη λύση είναι οι εκλογές. Και σε όσους εξακολουθούν να πιστεύουν στο σύνθημα «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά», απαντώ «Ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μείνει στην ιστορία ως η δεξιότερη από όλες τις κυβερνήσεις της Ελλάδας από το 1831 ως σήμερα. Κι αυτό γιατί πέραν της καταστροφικής πολιτικής που επέβαλε εις βάρος του λαού μας, υπέγραψε συνθήκες με τις οποίες παρέδωσε στους ξένους το μέλλον της χώρας για πολλές δεκαετίες μπροστά!
Θα ευχόμουν αυτές οι απόψεις μου να διαδοθούν με κάθε μέσον έως ότου φτάσουν στα αυτιά των ηγετών των κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Θα μπορούσα να κάνω προς αυτούς μια δημόσια έκκληση. Όμως προτιμώ το δρόμο της διαφώτισης της κοινής γνώμης. Υπάρχει το Ιντερνετ, οι εφημερίδες, τα Σωματεία και οι προσωπικότητες. Μόνο βιαστείτε, γιατί η χώρα μας διαλύεται.
Αθήνα, 26.9.2017
Μίκης Θεοδωράκης
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
