 |
|
|  Παρασκευή 25/8
ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ
Πάνω από ένα εκατομμύριο γυναίκες εγκατέλειψαν μέσα σε μία πενταετία την εργασία τους στην Τουρκία, προκειμένου να φροντίσουν τα παιδιά και τους ηλικιωμένους
Πηγή:Hurriyet
Μία τρομακτική άνοδος του αριθμού των γυναικών που αναγκάσθηκαν πρόσφατα να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους προκειμένου να φροντίσουν τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, καταγράφηκε πρόσφατα στην Τουρκία.
Σύμφωνα με μία νέα μελέτη της Τουρκικής Επιχειρηματικής και Επιχειρηματικής Συνομοσπονδίας (TÜRKONFED) που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα, από το 2010 έως το 2015 υπολογίζεται οτι ένα εκατ. γυναίκες στη χώρα αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους για να φροντίσουν τα παιδιά τους, ενώ άλλες 112 χιλιάδες για να φροντίσουν τους ηλικιωμένους.
Προφανώς η επιλογή αυτή δεν ήταν επιθυμητή για αυτές τις γυναίκες, καθώς εάν τους είχαν προσφερθεί οι απαραίτητες διευκολύνσεις για τη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων, θα συνέχιζαν την εργασία τους.
Μια πρόσφατη μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) καταδεικνύει τα ίδια στοιχεία. Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε από την ILO και την αμερικανική παγκόσμια ερευνητική εταιρεία Gallup για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, αποκάλυψε εντυπωσιακά στοιχεία σχετικά με τις αντιλήψεις και τις στάσεις των δύο φύλων στην Τουρκία σχετικά με τις γυναίκες και την εργασία.
Σύμφωνα με την μελέτη, στην Τουρκία μόνο μία στις 10 γυναίκες θα προτιμούσε να μένει στο σπίτι για να φροντίζει το νοικοκυριό, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο ο αριθμός αυτός είναι δύο στις 10 γυναίκες.
Η έκθεση της ILO που τιτλοφορείται:« Προς ένα καλύτερο μέλλον για τις γυναίκες και την εργασία: Φωνές γυναικών και ανδρών», δείχνει ότι η πλειοψηφία των γυναικών στην Τουρκία επιθυμεί να απασχολείται σε αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Αυτό συμβαδίζει με τη γενική τάση σε ολόκληρο τον κόσμο. Σύμφωνα με την έκθεση, ενώ το 70% των γυναικών σε παγκόσμια κλίμακα θέλει να εργαστεί σε αμειβόμενες θέσεις εργασίας, το ποσοστό αυτό στην Τουρκία φθάνει το 87%.
Έτσι, η αύξηση του ποσοστού των γυναικών που αναγκάζονται να βρεθούν εκτός του εργατικού δυναμικού, χωρίς να το επιθυμούν, αποτελεί μία επικίνδυνη τάση για μια χώρα όπου σχεδόν 28 εκ. άνθρωποι σε ηλικία εργασίας βρίσκονται ήδη εκτός εργατικού δυναμικού. Σχεδόν 20 εκατ.από αυτά τα 28 εκατ. είναι γυναίκες.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, στην Τουρκία το ποσοστό απασχόλησης του εργατικού δυναμικού των νοικοκυριών, ηλικίας 15 ετών και άνω, είναι 46%. Το 2015 το ποσοστό αυτό ήταν 65% για τους άνδρες, και 27,5% για τις γυναίκες.
Η κατάσταση επιδεινώνεται μεταξύ των νέων γυναικών. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, σχεδόν το 32% των γυναικών, ηλικίας μεταξύ 15 και 24 ετών, δεν πάνε ούτε στο σχολείο. Έτσι, σχεδόν μία στις τρεις νεαρές γυναίκες στην Τουρκία κάθεται στο σπίτι - και το ποσοστό αυτό αυξάνεται.
«Είναι σημαντικό να αναλάβουμε δράση στο θέμα που αφορά τα νηπιαγωγεία, αλλά εάν βρεθεί γρήγορα ασφαλές σύστημα φροντίδας, θα μπορούσαμε κατ' αρχήν να προσλάβουμε 500.000 γυναίκες, εκτός από τις επιπλέον 1.1 εκατ. γυναίκες που θα επιστρέψουν και οι οποίες έχουν αποχωρήσει από το εργατικό δυναμικό», δήλωσε ο πρόεδρος της Τουρκικής Επιχειρηματικής και Επιχειρηματικής Συνομοσπονδίας (TÜRKONFED) Ταρκάν Καντούογλου.
Ο Τ.Καντούογλου εκτίμησε επίσης, οτι πρέπει να διαμορφωθεί ένα νέο σύστημα στην αγορά εργασίας το οποίο θα δημιουργήσει περισσότερο χώρο ώστε να μπορέσουν οι γυναίκες να συνεχίσουν την επαγγελματική τους ζωή, παράλληλα με την άσκηση των μητρικών τους καθηκόντων.
Η Τουρκία υστερεί απέναντι στις ανεπτυγμένες χώρες όσον αφορά την κατανομή των πόρων κοινωνικής ασφάλισης στη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων. Σύμφωνα με την έκθεση της TÜRKONFED, ενώ το μέσο ποσοστό αυτών των κονδυλίων στην ΕΕ «των 28» είναι 8,5%, στην Τουρκία είναι μόλις 3,1%.
«Τελικά, θεωρώ απίθανο να γίνει η Τουρκία μια χώρα με υψηλό εισόδημα χωρίς να προσφέρει ίσες ευκαιρίες στις γυναίκες» λέει χαρακτηριστικά ο Τ.Καντούογλου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
