 |
|
|  Δευτέρα 21/8
ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Στις 12 το μεσημέρι θα σιγήσει ο Μπιγκ Μπεν για εργασίες ανακαίνισης, πρώτη φορά έπειτα από 158 χρόνια συνεχούς λειτουργίας
AFP
Σήμερα το μεσημέρι, στις 12 ακριβώς, η καμπάνα του Μπιγκ Μπεν θα χτυπήσει δώδεκα φορές προτού σιγήσει για να πραγματοποιηθούν εργασίες ανακαίνισης, οι οποίες αναμένεται να διαρκέσουν τέσσερα χρόνια, αν και πιθανόν να ολοκληρωθούν νωρίτερα εξαιτίας της δυσαρέσκειας που έχει προκαλέσει το γεγονός σε πολλούς Βρετανούς πολιτικούς.
Οι πολίτες έχουν κληθεί να ακούσουν τους τελευταίους χτύπους του Μπιγκ Μπεν πριν την έναρξη των εργασιών που εκτιμάται ότι θα κοστίσουν 29 εκατομμύρια λίρες (31,7 εκατομμύρια ευρώ) και αφορούν τον πύργο και το ρολόι.
Αν και το μνημείο είναι γνωστό ως Μπιγκ Μπεν η ονομασία αυτή δεν αφορά παρά μόνο την επιβλητική καμπάνα των 13,7 τόνων του βικτωριανού αυτού πύργου των 96 μέτρων ύψος.
Η καμπάνα αυτή θα πάψει από σήμερα να σημαίνει την ώρα, όπως το κάνει εδώ και 158 χρόνια σχεδόν χωρίς διακοπή. Ωστόσο το ρολόι θα συνεχίσει να λειτουργεί χάρη σε έναν προσωρινό ηλεκτρικό μηχανισμό που θα τοποθετηθεί για το διάστημα που θα διαρκέσει η ανακαίνιση και το κοινό θα μπορεί να βλέπει τουλάχιστον μία από τις τέσσερις οθόνες του.
Πολλοί βουλευτές έχουν εκφράσει την αγανάκτησή τους μπροστά στην προοπτική να μην ακούγεται ως το 2021 ο Μπιγκ Μπεν.
Είναι ένα «παράλογο» μέτρο, σύμφωνα με τον υπουργό αρμόδιο για το Brexit Ντέιβιντ Ντέιβις, ένα «εντελώς τρελό» έργο για τον συντηρητικό βουλευτή Τζέιμς Γκρέι.
Ακόμη και η Βρετανίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι επενέβη: «Δεν είναι λογικό ο Μπιγκ Μπεν να σιγήσει για τέσσερα χρόνια», τόνισε την Τετάρτη. Ζήτησε μάλιστα από τους αρμόδιους της Βουλής των Κοινοτήτων να επιταχύνουν το χρονοδιάγραμμα των εργασιών.
Για τους οπαδούς του Brexit μοιάζει αδιανόητη η προοπτική να μην ηχήσει ο Μπιγκ Μπεν για να σημάνει την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ στις 29 Μαρτίου 2019. «Θα είναι πολύ περίεργο αν τα μεσάνυχτα εκείνης της ημέρας δεν χτυπήσει, πολύ περίεργο. Είναι η καρδιά του έθνους μας», σχολίασε ο συντηρητικός βουλευτής Πίτερ Μπόουν στη Daily Mail.
Μπροστά σε αυτές τις αντιδράσεις η επιτροπή της Βουλής των Κοινοτήτων που είναι αρμόδια για τις εργασίες στο ιστορικό μνημείο απάντησε ότι «θα επανεξετάσουμε τη διάρκεια κατά την οποία οι καμπάνες θα σιγήσουν» μόλις ξεκινήσει η νέα κοινοβουλευτική περίοδος τον Σεπτέμβριο.
Ο ήχος του Μπιγκ Μπεν «αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινοβουλευτικής ζωής και θα διασφαλίσουμε ότι θα ανακτήσει τον ρόλο του ως φύλακας του χρόνου του έθνους το συντομότερο δυνατό», πρόσθεσε.
Ωστόσο η επιτροπή απέκλεισε το ενδεχόμενο η καμπάνα του Μπιγκ Μπεν να χτυπά τις ώρες που σταματούν οι εργάτες, καθώς η διακοπή και η επανέναρξη του μηχανισμού απαιτούν εργασίες που ενδέχεται να διαρκέσουν έως και μισή ημέρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
