 |
|
|  Κυριακή 23/7
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΘΑΥΜΑ!
Διπλή μεταμόσχευση χεριών-η πρώτη στον κόσμο-σε έναν 10χρονο, ο οποίος 18 μήνες μετά την επέμβαση μπορεί και γράφει, τρώει και ντύνεται μόνος του!!!
AFP
Το πρώτο παιδί στον κόσμο που υποβλήθηκε σε διπλή μεταμόσχευση χεριών μπορεί σήμερα να γράφει, να τρώει και να ντύνεται μόνο του, δήλωσαν γιατροί χαρακτηρίζοντας την πρωτοποριακή αυτή επέμβαση επιτυχία έπειτα από 18 μήνες.
Η σχετική έκθεση που φιλοξενείται στην επιθεώρηση The Lancet Child & Adolescent Health περιλαμβάνει την πρώτη επίσημη ιατρική ενημέρωση για την επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε ο 10χρονος Ζάιον Χάρβεϊ για την αντικατάσταση και των δύο χεριών του, τον Ιούλιο 2015.
"Δεκαοκτώ μήνες μετά το χειρουργείο, το παιδί είναι πιο ανεξάρτητο και ικανό να συμμετέχει σε καθημερινές δραστηριότητες", λέει η Σάντρα Αμαράλ, μια γιατρός στον Παιδιατρικό Νοσοκομείο της Φιλαδέλφεια, όπου πραγματοποιήθηκε η επέμβαση.
"Εξακολουθεί να βελτιώνεται καθώς υποβάλλεται σε καθημερινή θεραπεία για να αυξήσει την λειτουργικότητα των χεριών του και σε ψυχοκοινωνική υποστήριξη για να μπορέσει να αντιμετωπίζει τις συνεχιζόμενες απαιτήσεις του χειρουργείου του".
Ο Χάρβεϊ χρειάστηκε να υποστεί ακρωτηριασμό των χεριών και των ποδιών του σε ηλικία δύο ετών έπειτα από σηψαιμία, ενώ υποβλήθηκε και σε μεταμόσχευση νεφρού.
Το παιδί ήδη λάμβανε φαρμακευτική αγωγή για να καταστείλει τυχόν ανοσολογική αντίδραση στον νεφρό του, σημαντικός παράγοντας για τον οποίο επελέγη για να υποβληθεί στην δεκάωρη και πλέον μεταμόσχευση χεριού.
Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται διαρκώς για να αποφευχθεί η απόρριψη του μοσχεύματος από τον οργανισμό του ασθενούς, αλλά τα φάρμακα αυτά ενέχουν και κινδύνους περιλαμβανομένου του διαβήτη, του καρκίνου και λοιμώξεων.
Οι γιατροί εξέτασαν τόσο τις επιτυχίες όσο και τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν ο Χάρβεϊ και η οικογένειά του επισημαίνοντας ότι μια μεγάλη ομάδα ειδικών ήταν δίπλα τους για να τους προσφέρει στήριξη.
Το παιδί υπέστη "οκτώ απορρίψεις των χεριών, περιλαμβανομένων σοβαρών επεισοδίων στη διάρκεια του τέταρτου και του έβδομου μήνα μετά τη μεταμόσχευση", αναφέρεται στην ιατρική έκθεση.
"Όλες αυτές ανατράπηκαν με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χωρίς να επηρεάζεται η λειτουργία των χεριών του παιδιού". Ο Χάρβεϊ εξακολουθεί να λαμβάνει τέσσερα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα και ένα στεροειδές.
Τα χέρια βρέθηκαν από δωρητή--ένα νεκρό παιδί--τον Ιούλιο του 2015.
Οκτώ μήνες μετά την επέμβαση ο Χάρβεϊ χρησιμοποιούσε το ψαλίδι και ζωγράφιζε με μαρκαδόρους.
Μέσα σε ένα χρόνο, μπορούσε να κρατήσει το μπαστούνι του μπέιζμπολ και με τα δύο του χέρια.
"Η πρώτη διπλή μεταμόσχευση χεριών σε παιδί στον κόσμο ήταν επιτυχής υπό προσεκτικά μελετημένες συνθήκες", αναφέρει η ιατρική έκθεση.
Η πρώτη επιτυχής μεταμόσχευση χεριών σε ενήλικα ολοκληρώθηκε το 1998.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
