Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tρίτη 11/7

ΜΠΑΧΡΕΪΝ

Ποινή δύο χρόνων φυλάκισης στον αγωνιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ναμπίλ Ράτζαμπ



AFP

Ο Ναμπίλ Ράτζαμπ, ένας αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει φυλακιστεί στο Μπαχρέιν, καταδικάστηκε να εκτίσει δύο χρόνια φυλάκιση για διασπορά ψευδών ειδήσεων, ανέφερε δικαστική πηγή στη Μανάμα. Η ετυμηγορία απαγγέλθηκε ερήμην του αντιπολιτευόμενου, ο οποίος νοσηλεύεται από τον Απρίλιο, ανέφερε σε μια ανακοίνωσή της η ΜΚΟ Ινστιτούτο για τα Δικαιώματα και τη Δικαιοσύνη στο Μπαχρέιν. Κατά την οργάνωση αυτή ο Ναμπίλ Ράτζαμπ, 52 ετών, δεν μπόρεσε να είναι παρών στις 9 από τις 14 ακροαματικές διαδικασίες λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει. Σε μια ανακοίνωση της εισαγγελίας, που μεταδόθηκε από το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων BNA, αναφέρεται ότι η δίκη έγινε με «σεβασμό στα δικαιώματα» του αντιπολιτευόμενου, ο οποίος είχε συνήγορο και έχει τη δυνατότητα να ασκήσει έφεση. Ο Ράτζαμπ συνελήφθη τον Ιούνιο του 2016 και προφυλακίστηκε στο πλαίσιο της έρευνας για την επίθεση. Κατηγορήθηκε ότι «διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις για την κατάσταση ασφαλείας στο βασίλειο του Μπαχρέιν» με στόχο «να πλήξει» τη χώρα και τη διεθνή της εικόνα, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση. Οι διώξεις σε βάρος του ακτιβιστή είχαν αρχίσει έπειτα από μια σειρά δηλώσεων που έκανε στον δυτικό Τύπο με τις οποίες καταδίκαζε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Μπαχρέιν. Στο πλαίσιο μιας χωριστής διαδικασίας, διώκεται για μια σειρά αναρτήσεων στο Twitter με τις οποίες επέκρινε την επέμβαση μιας συμμαχίας αραβικών κρατών υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη. Στη συμμαχία συμμετέχει εξαρχής το Μπαχρέιν. Η Διεθνής Αμνηστία αντέδρασε έντονα στην ετυμηγορία, καταγγέλλοντας, σε μια ανακοίνωσή της, μια «κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ενώ χαρακτήρισε αυτή την δικαστική απόφαση μια «ένδειξη της πρόθεσης των αρχών στο Μπαχρέιν να φθάνουν πολύ μακριά για να φιμώσουν κάθε κριτική». Ο Ράτζαμπ, πολύ γνωστός υπερασπιστής των δικαιωμάτων του ανθρώπου στο Μπαχρέιν, είναι επίσης γνωστό στέλεχος της αντιπολίτευσης. Υπήρξε ένας από τους ιθύνοντες νόες του κινήματος αμφισβήτησης στο Μπαχρέιν, το οποίο ζητάει μέτρα εκδημοκρατισμού στη χώρα, όπου η πλειονότητα των πολιτών είναι σιίτες αλλά κυβερνά μια σουνιτική μοναρχία. Το μικρό βασίλειο, έδρα του Πέμπτου Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, συνταράσσεται σποραδικά από διαδηλώσεις μετά την σκληρή καταστολή το 2011 του κινήματος αμφισβήτησης. Οι αρχές διαψεύδουν ότι ασκούν πολιτική διακρίσεων έναντι των σιιτών και διατείνονται συχνά ότι τις διαδηλώσεις υποκινεί το Ιράν, το οποίο κατηγορούν ότι αναμιγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις του Μπαχρέιν. Η Τεχεράνη διαψεύδει την κατηγορία.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία