 |
|
|  Παρασκευή 9/6
ΒΡΕΤΑΝΙΑ-ΕΚΛΟΓΕΣ
Να μείνει ή να φύγει; Συντηρητικοί βουλευτές σχολιάζουν τι θα πρέπει να κάνει η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι,μετά το αρνητικό αποτέλεσμα στις χθεσινές βουλευτικές εκλογές
Λονδίνο
Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στη Βρετανία ήταν πολύ περισσότερο του αναμενόμενου αρνητικό για την πρωθυπουργό Τερέζα Μέι, το μέλλον της οποίας τίθεται πλέον εν αμφιβόλω.
Ακολουθούν σχόλια κάποιων εκ των μελών του Συντηρητικού Κόμματός της για την θέση στην οποία έχει βρεθεί η Μέι:
--ΤΖΕΪΚΟΜΠ ΡΙΣ-ΜΟΓΚ, ευρωσκεπτικιστής βουλευτής
"Θεωρώ ότι η κα Μέι θα συγκεντρώσει μεγάλη στήριξη. Είναι αρχηγός εδώ και λιγότερο από έναν χρόνο, πήρε την αρχηγία χωρίς καμία αντίρρηση, μια αδιαμφισβήτητη επιλογή με στήριξη από ολόκληρη τη χώρα. Δεν νομίζω ότι το Συντηρητικό Κόμμα είναι τόσο ασταθές ή τόσο αναξιόπιστος φίλος ώστε να άρει την στήριξή του προς την πρωθυπουργό".
--ΑΝΝΑ ΣΟΥΜΠΡΙ, φιλοευρωπαία βουλευτής
"Βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, είναι μια αξιοθαύμαστη και πολύ ταλαντούχα γυναίκα και δεν αποφεύγει τις δύσκολες αποφάσεις, αλλά προφανώς τώρα θα πρέπει να αναλογιστεί τη θέση της".
"Η Τερέζα άφησε όντως το στίγμα της σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία, αναλαμβάνει πάντα τις ευθύνες της και ξέρω ότι θα το κάνει και τώρα... Ήταν μια πολύ δεμένη ομάδα και ήταν η ομάδα της που διεξήγαγε αυτή την εκστρατεία. Φοβάμαι ότι κάναμε μάλλον μια φρικτή εκστρατεία, μάλλον εγώ είμαι υπερβολικά γενναιόδωρη. Η αλλαγή στάσης στην κοινωνική πρόνοια...δεν την έκανε να δείχνει η ισχυρή και σταθερή πρωθυπουργός και ηγέτις που είχε πει ότι θα είναι. Αυτό ήταν ένα πολύ βαρύ πλήγμα ως προς την ίδια την αξιοπιστία της".
-- ΙΑΝ ΝΤΑΝΚΑΝ ΣΜΙΘ, πρώην ηγέτης των Τόρις
"Θέλω απλώς λίγη σταθερότητα. Είναι πρωθυπουργός, παραμένει πρωθυπουργός και η χώρα πρέπει να έρχεται πρώτη".
--ΕΝΤ ΒΕΖΕΪ, πρώην υπουργός Πολιτισμού
"Νομίζω ότι θα αντέξει...με μια Βουλή χωρίς αυτοδύναμο κόμμα, το να χάσουμε την πρωθυπουργό μας θα ήταν καταστροφικό. Αν θελήσει να παραμείνει αρχηγός θα την στηρίξω".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
