 |
|
|  Παρασκευή 26/5
Οίκος Sotheby's
«Στο σφυρί» 155 έργα της συλλογής Ιόλα
ΑΘΗΝΑ.-Νατάσα Δομνάκη
Έργα και αντικείμενα από τη συλλογή Ιόλα δημοπρατήθηκαν στις 25 Μαϊου από τον Οίκο Sotheby's του Λονδίνου, με υψηλότερη τιμή πώλησης τον πίνακα Polarisation του Βίκτορ Μπράουνερ έναντι 193.750 λιρών (με τιμή εκκίνησης 150.000-200.000 λίρες).
Δεύτερος πίνακας σε τιμή πώλησης ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος του Άντι Γουόρχολ έναντι 125.000 λιρών (τιμή εκκίνησης 35.000-50.000 λίρες). Ένα «Σινιάλο» του Τάκι ήταν το ακριβότερο έργο Έλληνα καλλιτέχνη της συλλογής, που πωλήθηκε 52.500 λίρες (τιμή εκκίνησης 35.000-45.000 λίρες).
Συνολικά, βγήκαν «στο σφυρί» 155 έργα, Λούτσιο Φοντάνα, Νίκι Ντε Σεντ Φαλ, Ματίς, Ερνστ, Τάκις, Πανιάρας, Ακριθάκης κ.ά, και προσωπικά αντικείμενα του Ιόλα. Συνολικά πωλήθηκαν 134 έργα και η δημοπράτησή τους άγγιξε το 1.421.503 λίρες.
«Έχουμε λάβει γνώση για τα ερωτήματα που έχουν ανακύψει αναφορικά με την προέλευση ορισμένων έργων της επικείμενης δημοπρασίας, τα οποία παλαιότερα συμπεριλαμβάνονταν στη συλλογή του Αλέξανδρου Ιόλα», είχε αναφέρει ο Sotheby's λίγες ημέρες πριν τη δημοπρασία. Στην ίδια ανακοίνωση τόνιζε: «Γνωρίζουμε ότι η βίλα του Αλέξανδρου Ιόλα έχει χαρακτηριστεί από το 1998 ως διατηρητέο ιστορικό μνημείο, αλλά θεωρούμε ότι αυτό δεν σχετίζεται με τη δική μας δημοπρασία. Επιπλέον, έχουμε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι άλλα περιουσιακά στοιχεία έχουν κλαπεί από τη βίλα στο παρελθόν, αλλά ο Οίκος Δημοπρασιών Sotheby's δεν θα διέθετε ποτέ κάποιο περιουσιακό στοιχείο για πώληση, σε περίπτωση που διατηρούσε οποιαδήποτε αμφιβολία αναφορικά με την προέλευσή του».
Η πολύπαθη συλλογή του μαικήνα της τεχνών Αλέξανδρου Ιόλα κάποτε αριθμούσε 10.000 έργα. Στα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, η θρυλική έπαυλή του, στην Αγία Παρασκευή, λεηλατήθηκε, καταστράφηκε αλλά τώρα η τύχη της φαίνεται ότι αλλάζει, αφού ο Δήμος Αγ. Παρασκευής αποφάσισε να την αγοράσει, να την επισκευάσει να τη μετατρέψει σε μουσείο. Στις 8 Ιουνίου, τριάντα χρόνια από τον θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα, αναμένεται η επίσημη ανακοίνωση του δημάρχου Αγ. Παρασκευής, Γιάννη Σταθόπουλου.
Από την πλευρά του, ο βιογράφος του Αλέξανδρου Ιόλα, Νίκος Σταθούλης, ετοιμάζει τον Ιούνιο μία μεγάλη έκθεση, στο Λονδίνο, με έργα της συλλογής, και μία δίγλωσση έκδοση στα ελληνικά και τα αγγλικά με τίτλο «Αλέξανδρος Ιόλας the great».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
