Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 9/4 ---------------------------------------- ΄Οσο υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ... ---------------------------------------- Παλαιστ. Εδάφη: Μία βρετανίδα βουλευτής περνά τις διακοπές της στη Γάζα χειρουργώντας καρκινοπαθείς γυναίκες ----------------------------------------

ΓΑΖΑ.-

Κατά το σύνηθες, οι Βρετανοί βουλευτές επωφελούνται από τις κοινοβουλευτικές αργίες τους για να βάλουν σε τάξη τις καθυστερούμενες υποθέσεις και το χαρτομάνι στο γραφείο τους, όχι όμως κι η Φιλίπα Ουΐτφορντ, που προτιμά να διανύει 3.000 χλμ προκειμένου να χειρουργήσει Παλαιστίνιες γυναίκες που πάσχουν από καρκίνο στα Κατεχόμενα. Γιατρός, με ειδικότητα στον καρκίνο του στήθους, επάγγελμα που ασκούσε συστηματικά προτού εκλεγεί το 2015 στο Κοινοβούλιο ως υποψήφια μίας περιφέρειας στη Νοτιοδυτική Σκωτία, η Ουΐτφορντ πραγματοποίησε ήδη ορισμένες βαριές επεμβάσεις στα Κατεχόμενα. Μία από τις γυναίκες που χειρούργησε, «ήδη βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο» καρκίνου, όπως αφηγείται η 57χρονη χειρουργός-βουλευτίνα του αριστερού Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας (SNP). «Η επέμβαση ήταν δύσκολη, γνωρίζαμε ποια ήταν η κατάσταση», εξηγεί η ίδια προσθέτοντας πως οι πρώτες εξετάσεις δείχνουν πως η επέμβαση ήταν επιτυχής. Εν συνεχεία, η Φιλίπα Ουΐτφορντ μετέβη στη Γάζα για να παράσχει συμβουλευτικό έργο σε άλλο νοσοκομείο των Παλαιστινιακών Εδαφών. Η ίδια δηλώνει πως αισθάνεται υποχρεωμένη να παράσχει αμέριστα τις υπηρεσίες της απέναντι στις ελλείψεις που παρατηρούνται στην αντιμετώπιση του καρκίνου στα Παλαιστινιακά Εδάφη, που στερούνται υλικού, οργάνωσης και υποφέρουν από τον ισραηλινό αποκλεισμό. Το ιατρικό λειτούργημα, όπως κι ο υπόλοιπος αποκλεισμένος πληθυσμός, ασφυκτιά και υποφέρει στη Γάζα, περικυκλωμένος ερμητικά σΆ έναν στενό τόπο από το 2006. Σύμφωνα με έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, το 2011 στη Γάζα ο καρκίνος του στήθους σκότωσε πολλαπλάσιες γυναίκες απΆ οποιαδήποτε άλλη μορφή της ασθένειας. Όπως τονίζει η Ουΐτφορντ, τα ποσοστά επανεμφάνισης του καρκίνου είναι διπλάσια απΆ ότι στη Βρετανία: οι συνάδελφοί της στη Γάζα έχουν την τάση να προχωρούν σε πλήρη μαστεκτομή, εκεί όπου οι Βρετανοί θα επέλεγαν μερική αφαίρεση. Επίσης, προσθέτει, οι ελλείψεις σε φάρμακα είναι συχνή, ενώ κι οι χημειοθεραπείες είναι περιορισμένες. Καθώς η πρόσβαση στην αποκλεισμένη από το Ισραήλ Λωρίδα της Γάζας για διπλωματικές αποστολές είναι απαγορευμένη (καμμία βρετανική κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία δεν έχει μπορέσει να αποκτήσει άδεια για να την επισκεφθεί από το 2009), η Ουΐτφορντ παρέκαμψε αυτό το εμπόδιο ζητώντας άδεια από τις ισραηλινές αρχές ως γιατρός.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία