 |
|
|  Τουλάχιστον δύο τουρίστες νεκροί και 23 τραυματίες
------------------------------------------
ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΑΠΟ ΠΤΩΣΗ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
AΓΚΥΡΑ.-(Ξένα Πρακτορεία/Δευτέρα Ωρα 3.07μμ)
Δύο τουρίστες, ένας Βραζιλιάνος και ένας Ισπανός, έχασαν τη ζωή τους και 23 ακόμη άνθρωποι τραυματίστηκαν σήμερα στην Καππαδοκία, στην κεντρική Τουρκία, όταν το αερόστατο που τους μετέφερε κατέπεσε, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας τοπικός αξιωματούχος.
Ο προηγούμενος απολογισμός που είχε δώσει στην δημοσιότητα ένας αξιωματούχος έκανε λόγο για έναν Βραζιλιάνο νεκρό και 24 τραυματίες.
«Ένας τουρίστας ισπανικής υπηκοότητας ο οποίος είχε τραυματιστεί σοβαρά στο δυστύχημα υπέκυψε (στα τραύματά του) στο νοσοκομείο», είπε ένας αξιωματούχος του κυβερνείου της Νεβσεχίρ (Νεάπολη), της επαρχίας όπου υπάγεται διοικητικά η περιοχή, που είναι ιδιαίτερα τουριστική.
Η Καππαδοκία είναι μια περιοχή με εντυπωσιακά τοπία, όπου πηγαίνουν πολλοί τουρίστες για πεζοπορία ή περιηγήσεις με αερόστατα.
Σύμφωνα με τον Αμπντουραχμάν Σαβάς, κυβερνήτη του Νεβσεχίρ, το αερόστατο είχε απογειωθεί περί τις 06:00 τοπική ώρα από την Γκιέρεμε (Κόρεμε), στο κέντρο της Καππαδοκίας.
«Σύμφωνα με τις καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων, το δυστύχημα προκλήθηκε από την πρόσκρουση του αερόστατου με το καλάθι ενός άλλου αερόστατου. Το μπαλόνι του αερόστατου σχίστηκε κι έπεσε με μεγάλη ταχύτητα», είπε ο Σαβάς, τον οποίο επικαλέστηκε το πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή. Σύμφωνα με πληροφορίες που είχαν μεταδοθεί νωρίτερα, η πρόσκρουση μεταξύ των δύο αερόστατων έγινε σε ύψος περίπου 300 μέτρων.
«Οι περισσότεροι από τους τραυματίες έχουν υποστεί κατάγματα», διευκρίνισε ο κυβερνήτης.
Ο τομέας των περιηγήσεων τουριστών με αερόστατα έχει αναπτυχθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία, κυρίως στην Καππαδοκία.
Στα τέλη του 2012, υπήρχαν 20 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνταν στον κλάδο αυτό, εξοπλισμένες με 140 αερόστατα που απασχολούσαν 1.400 ανθρώπους, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της γενικής διεύθυνσης της πολιτικής αεροπορίας που επικαλείται ο ιστότοπος turizm.güncel.com. Δέκα χρόνια νωρίτερα, ο αριθμός των εταιρειών αυτών δεν ξεπερνούσε τις έξι και αυτός των αερόστατων τα 31.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
