Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δηλώσεις τού αρμόδιου υπουργού Μπρένταν Ο Κόνορ ----------------------------------------- ΑΥΞΗΘΗΚΕ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ.-(Ανταπόκριση Σωτήρης Χατζημανώλης/Σάββατο Ωρα 11.20πμ)

Στην Ελλάδα επέρριψε την ευθύνη ο Αυστραλός υπουργός Μετανάστευσης, Μπρένταν Οκόνορ, για την καθυστέρηση υπογραφής διακρατικής συμφωνίας με την Αυστραλία προκειμένου στο θέμα έκδοσης τουριστικής βίζας με δικαίωμα εργασίας. «Το γεγονός ότι υπάρχει καθυστέρηση δεν οφείλεται σε μένα αλλά στην ελληνική πλευρά» δήλωσε σε συνέντευξή του στην αγγλική έκδοση του «Νέου Κόσμου» ο Αυστραλός υπουργός Μετανάστευσης. Ο κ. Οκόνο έκανε λόγο για «περίπλοκες» διαπραγματεύσεις που συνεχίζονται ώστε η συμφωνία να εξυπηρετεί και τις δυο χώρες. Όπως εξήγησε η διακρατική συμφωνία θα προβλέπει τη δυνατότητα σε νέους από την Ελλάδα και την Αυστραλία να επισκέπτονται και να έχουν παρατεταμένη παραμονή στη μία ή στην άλλη χώρα. Η παραμονή αυτή θα είναι μέχρι 12 μήνες και οι ενδιαφερόμενοι στο διάστημα αυτό θα έχουν δικαίωμα εργασίας και φοίτησης. Πάντως, θα υπάρξει πλαφόν στον αριθμό έκδοσης τέτοιας βίζας. Ο κ. Οκόνορ λέει ότι η συμφωνία πρέπει να έχει αμοιβαία οφέλη και να συμφωνήσουν οι δύο κυβερνήσεις καθώς οι σχετικές συζητήσεις μπορεί να είναι χρονοβόρες προκειμένου αυτή να οριστικοποιηθεί και να υλοποιηθεί. Η Αυστραλία έχει ήδη προχωρήσει σε διακρατική συμφωνία έκδοσης τουριστικής βίζας με δικαίωμα εργασίας με πολλές άλλες χώρες. Σε ερώτηση αν η Αυστραλία θα μπορούσε να διευκολύνει τη μετανάστευση από την Ελλάδα λόγω της ελληνικής οικονομικής κρίσης ο Αυστραλός υπουργός είπε ότι «αυτό δεν είναι δυνατόν». «Η Αυστραλία», συνέχισε «δέχεται 190.000 μετανάστες ετησίως. Πρόκειται για ειδικευμένους μετανάστες ή συγγενείς και στο πλαίσιο αυτό έρχονται και Έλληνες. Δεν μπορούμε να κάνουμε εξαιρέσεις». Ο υπουργός Μετανάστευσης είπε ότι είναι πλέον πιο εύκολο να φέρνουν μόνιμοι κάτοικοι της Αυστραλίας τους γονείς τους από την Ελλάδα για ένα διάστημα δώδεκα μηνών κάθε φορά μέσα σε πέντε χρόνια. Σημείωσε ακόμα πως έχει παρατηρηθεί μικρή αύξηση του αριθμού των μεταναστών, των φοιτητών και των επισκεπτών από την Ελλάδα. Στην Αυστραλία έχουν επιστρέψει χιλιάδες Έλληνας κάτοχοι Αυστραλών διαβατηρίων αλλά δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία. Οι μόνιμοι μετανάστες από την Ελλάδα πέρσι ήταν 325 και περίπου χίλιοι οι φοιτητές. Άλλοι 389 Έλληνες ήρθαν ως ειδικευμένοι εργαζόμενοι και κοντά οκτώ χιλιάδες ως τουρίστες, σύμφωνα με τα στοιχεία που διέθεσε στο «Νέο Κόσμο» ο κ. Οκόνορ.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία