Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΛΑΡΚΟ: Κέρδη προ φόρων 6,4 εκατ. ευρώ το 2010, έναντι ζημιών ύψους 105,5 εκατ. στη χρήση 2009



Αθήνα

 

  Σε τροχιά ανάκαμψης πέρασε στη χρήση 2010 η βιομηχανική εταιρεία παραγωγής σιδηρονικελίου ΛΑΡΚΟ, ελεγχόμενη κατά 55% από το Ελληνικό Δημόσιο. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, τη χρήση 2010 η εταιρεία πέτυχε την αναστροφή των δυσμενών οικονομικών αποτελεσμάτων της προηγούμενης χρήσης, με θετικές προβλέψεις της διοίκησης για συνέχιση της ίδιας πορείας και στην τρέχουσα χρήση.

    Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του δημοσιευμένου ισολογισμού της η εταιρεία επανήλθε σε πλήρη παραγωγική δυναμικότητα από το β' εξάμηνο του 2010. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν σε ποσοστό 142% και ανήλθαν σε 239,5 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία αξιοποίησε αποτελεσματικά την αυξημένη διεθνή ζήτηση και τη βελτίωση της διεθνούς χρηματιστηριακής τιμής του νικελίου, επιτυγχάνοντας αύξηση της παραγωγής νικελίου κατά 68,8%, με παράλληλη σημαντική μείωση του κόστους παραγωγής ανά τόνο νικελίου κατά 27,5%.

    Ύστερα από δύο χρήσεις όπου σωρεύθηκαν υψηλές ζημίες, η εταιρεία πέτυχε το 2010 αναστροφή των οικονομικών αποτελεσμάτων. Τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ανήλθαν σε 12,4 εκατ. ευρώ έναντι ζημιών 68,1 εκατ. ευρώ το 2009, ενώ οι δαπάνες τόκων ήταν αυξημένες κατά 47%, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, και ανήλθαν σε 7,8 εκατ. ευρώ. Τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν σε 6,4 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 105,5 εκατ. ευρώ το 2009 και 116,3 εκατ. ευρώ το 2008. Με τον τρόπο αυτό η εταιρεία πέτυχε έναν εκ των βασικών στόχων της νέας Διοίκησης, δηλαδή τη σταδιακή αντιστάθμιση των αρνητικών αποτελεσμάτων του παρελθόντος.

    Η ίδια πορεία ανάκαμψης συνεχίζεται και το 2011. Η διοίκηση προβλέπει, με βάση την έως τώρα πορεία, ότι ο κύκλος εργασιών θα αυξηθεί σημαντικά ενώ ακόμη μεγαλύτερη θα είναι η αύξηση των κερδών, καθώς θα συνεχισθεί και η μείωση του κόστους παραγωγής ανά τόνο νικελίου. Μηδενική θα είναι, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η επιχορήγηση της ΛΑΡΚΟ από τον τακτικό προϋπολογισμό ενώ η εταιρεία εξυπηρετεί κανονικά τις υποχρεώσεις της.

    Η ΛΑΡΚΟ έχει εξοφλήσει όλες τις υποχρεώσεις σε προμηθευτές και οι παραγγελίες εξυπηρετούνται κανονικά, οι δε υποχρεώσεις προς την ΔΕΗ ρυθμίστηκαν και εξοφλούνται κανονικά από τον Ιούλιο του 2010.

    Επίσης, έχει απελευθερώσει από κατασχέσεις τις καταθέσεις της και η συνεργασία µε τις τράπεζες έχει εξομαλυνθεί. Οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις προς τις τράπεζες αποπληρώθηκαν και ορισμένες μετατράπηκαν σε μακροπρόθεσμες και εξυπηρετούνται κανονικά.

    Επίσης, έχει προγραμματίσει σημαντικά αναπτυξιακά έργα, όπως η επέκταση του λιμανιού, η τροφοδοσία µε φυσικό αέριο του εργοστασίου και τα απαραίτητα έργα προστασίας περιβάλλοντος τα οποία σχεδιάσθηκαν εντός τους του 2010 και άρχισαν ήδη να υλοποιούνται εντός του 2011.

   

  


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία