Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η ΛΑΡΚΟ ΣΗΜΕΡΑ - ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΣΤΟΧΟΙ, ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ



Aθήνα

Η ΛΑΡΚΟ είναι μια από τις μεγαλύτερες παραγωγούς σιδηρονικελίου στον κόσμο. Καθημερινά είναι στην πρώτη γραμμή της εκμετάλλευσης, εξόρυξης, κατεργασίας και εμπορικής διάθεσης του σιδηρονικελίου. Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί ανοξείδωτου χάλυβα στον κόσμο εμπιστεύονται το προϊόν της το οποίο θεωρείται μοναδικό λόγω της παντελούς απουσίας άνθρακα.

Η ΛΑΡΚΟ ιδρύθηκε από τον οραματιστή και πρωτοπόρο επιχειρηματία Πρόδρομο Αθανασιάδη Μποδοσάκη το 1963. Η νέα ΛΑΡΚΟ ιδρύθηκε το 1989, μετά την εκκαθάριση της παλαιάς εταιρείας, και σήμερα ελέγχεται από το Ελληνικό Δημόσιο (κατά 55%), την Εθνική Τράπεζα και τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. 

Η ΛΑΡΚΟ Α.Ε. κατατάσσεται σήμερα μεταξύ των πέντε κορυφαίων παραγωγών σιδηρονικελίου της διεθνούς αγοράς και εξάγει το σύνολο της παραγωγής της, έχοντας επιτύχει σημαντικές παραγωγικές καινοτομίες (όπως η εισαγωγή, για πρώτη φορά το 1976, του κοκκοποιημένου σιδηρονικελίου στη διεθνή αγορά). Η παραγωγική μονάδα της ΛΑΡΚΟ στην Λάρυμνα είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Η Εταιρεία εκμεταλλεύεται τα Μεταλλεία Ευβοίας, Αγίου Ιωάννη στη Βοιωτία, Ιεροπηγής Καστοριάς καθώς και τα ορυχεία λιγνίτη στα Σέρβια Κοζάνης.


Η στρατηγική

Η ΛΑΡΚΟ σήμερα βρίσκεται σε διαδικασία θεμελιωδών αλλαγών. Είναι μια νέα περίοδος για την Εταιρεία που προσομοιάζει με την περίοδο ανάπτυξής της από τον ιδρυτή της Πρόδρομο Μποδοσάκη Αθανασιάδη.

Ο στρατηγικός στόχος της ΛΑΡΚΟ περικλείεται σε δύο λέξεις: διαρκής ανάπτυξη. Η στρατηγική παρέχει το πλαίσιο για τους στόχους και τις δεσμεύσεις της Εταιρείας απέναντι στους εργαζομένους, τους μετόχους, τους επενδυτές και τις τοπικές κοινωνίες.


Οι στρατηγικές αρχές που διέπουν την Εταιρεία είναι:

- Να αυξήσει την μετοχική αξία:

Αναπτύσσοντας νέες, πιο αποτελεσματικές και πιο οικονομικές μεθόδους παραγωγής,
Ισορροπώντας παλαιότερες οικονομικές απώλειες και επενδύοντας σε νέες ευκαιρίες.
Δημιουργώντας τη δική της μονάδα ενέργειας.
Εξασφαλίζοντας γεωγραφικά περισσότερα αποθέματα μεταλλεύματος εκτός και εντός Ελλάδος.
Εκσυγχρονίζοντας και αναπτύσσοντας το Εργοστάσιο και τα Μεταλλεία της
Εμπλουτίζοντας τις δραστηριότητές της με επέκταση σε νέους τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας όπως ο κλάδος ενέργειας και η εκμετάλλευση και άλλων βιομηχανικών ορυκτών και παραπροϊόντων.
Φροντίζοντας το περιβάλλον και ανακυκλώνοντας τις εκπομπές στερεών και αποβλήτων.

- Να δημιουργήσει νέες πηγές εσόδων:

Επεκτείνοντας το πελατολόγιό της εκτός Ευρώπης
Αναπτύσσοντας νέες αγορές για τα προϊόντα
Δημιουργώντας ένα Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Ανάπτυξης


- Να επενδύσει στους ανθρώπους και τις νέες τεχνολογίες



Μεταλλεία - Μεταλλουργικό Εργοστάσιο

Η ΛΑΡΚΟ διαθέτει πέντε Μεταλλεία επιφανειακής εκμετάλλευσης στην περιοχής της Εύβοιας. Τα Μεταλλεία διαθέτουν σύγχρονο χωματουργικό εξοπλισμό επιφανειακών εκμεταλλεύσεων, δύο εγκαταστάσεις θραύσης και κοσκίνισης των μεταλλευμάτων, μονάδα εμπλουτισμού και εγκαταστάσεις ομογενοποίησης και φόρτωσης πλοίων.

Τα Μεταλλεία Αγίου Ιωάννη βρίσκονται στο Νέο Κόκκινο του Νομού Βοιωτίας, 7 χιλιόμετρα από το 
Μεταλλουργικό Εργοστάσιο της Λάρυμνας. Είναι τα παλαιότερα Μεταλλεία της Εταιρίας και λειτουργούν με μία υπόγεια και τρεις επιφανειακές εκμεταλλεύσεις. Μια τέταρτη επιφανειακή εκμετάλλευση δημιουργήθηκε ως επέκταση σε υπάρχουσες επιφανειακές εκμεταλλεύσεις. Το πρώτο υπόγειο μεταλλείο στην περιοχή άρχισε να λειτουργεί στις αρχές του προηγούμενου αιώνα
Τα Μεταλλεία είναι εξοπλισμένα με σύγχρονο υπόγειο και επιφανειακό εξοπλισμό και πρόσθετες μονάδες διατρητικών μηχανημάτων. Επιπλέον, υπάρχουν δύο εγκαταστάσεις θραύσης-κοσκίνισης καθώς και μονάδα εμπλουτισμού και μονάδα ομογενοποίησης του μεταλλεύματος. Η ετήσια παραγωγή μετά το μαγνητικό διαχωρισμό ανέρχεται σε 700.000 τόνους μεταλλεύματος περιεκτικότητας σε νικέλιο, 1,05-1,1%.

Για την μεταφορά του μεταλλεύματος από το Τριβείο στις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού και ομογενοποίησης, υπάρχει ενιαίο σύστημα μεταφορικής ταινίας, μήκους 7,5 χλμ, το οποίο αξιοποιεί την υψομετρική διαφορά για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Η ετήσια παραγωγή ανέρχεται σε 1.2 -1.5 εκατομμύρια τόνους. Η μέση περιεκτικότητα σε νικέλιο είναι 1%-1.03%. Οι Μεταλλουργικές εγκαταστάσεις βρίσκονται στη Λάρυμνα στο Νομό Φθιώτιδας, 130 χλμ περίπου, Β / ΒΑ της Αθήνας. Στο Μεταλλουργικό Εργοστάσιο γίνεται πυρομεταλλουργική επεξεργασία των Ελληνικών σιδηρονικελιούχων μεταλλευμάτων (λατεριτών) με στόχο την παραγωγή σιδηρονικελίου (FeNi), περιεκτικότητας 18-24% σε νικέλιο που αποτελεί πρώτη ύλη για τις βιομηχανίες παραγωγής ανοξείδωτων χαλύβων στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Τα Μεταλλεία Καστοριάς, βρίσκονται κοντά στα Αλβανικά σύνορα και ιδρύθηκαν τη δεκαετία του 1990. Τα μεταλλεία είναι επιφανειακά και λειτουργούν με εργολαβικά συνεργεία εξόρυξης και αποκάλυψης. Υπάρχουν τρεις περιοχές με αποθέματα στην Καστοριά, εκ των οποίων δύο μόνο εκμεταλλεύονται σε μόνιμη βάση. Εξαιτίας του υψομέτρου, το Μεταλλείο Κούκος μπορεί να εκμεταλλευτεί μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Τα Μεταλλεία Καστοριάς διαθέτουν εγκαταστάσεις θραύσης-κοσκίνισης και εμπλουτισμού του μεταλλεύματος. Η ετήσια παραγωγή τους ανέρχεται περίπου σε 300.000 τόνουν μεταλλεύματος υψηλής περιεκτικότητας σε νικέλιο.
Το Λιγνιτωρυχείο Σερβίων, βρίσκεται στα Σέρβια του νομού Κοζάνης. Η κάλυψη των αναγκών του Μεταλλουργικού Εργοστασίου στη Λάρυμνα οδήγησε τη ΛΑΡΚΟ στην ανάπτυξη έντονων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, με σκοπό την αναζήτηση κατάλληλων στερεών καυσίμων. Η εκμετάλλευση του ορυχείου είναι επιφανειακή. Ο λιγνίτης θραύεται και κοσκινίζεται στο κατάλληλο μέγεθος. Η ετήσια παραγωγή του κυμαίνεται περίπου στους 250.000-300.000 τόνους λιγνίτη, ανάλογα με τις ανάγκες της Εταιρίας.

Οι Μεταλλουργικές εγκαταστάσεις βρίσκονται στη Λάρυμνα στο Νομό Φθιώτιδας, 130 χλμ περίπου, Β / ΒΑ της Αθήνας. Στο Μεταλλουργικό Εργοστάσιο γίνεται πυρομεταλλουργική επεξεργασία των Ελληνικών σιδηρονικελιούχων μεταλλευμάτων (λατεριτών) με στόχο την παραγωγή σιδηρονικελίου (FeNi), περιεκτικότητας 18-24% σε νικέλιο που αποτελεί πρώτη ύλη για τις βιομηχανίες παραγωγής ανοξείδωτων χαλύβων στον Ευρωπαϊκό χώρο. Η συνολική ετήσια ποσότητα μεταλλεύματος που επεξεργάζεται το Εργοστάσιο της Λάρυμνας ανέρχεται στους 2.500.000 τόνους περίπου. Η ετήσια παραγωγή σε Νικέλιο (Ni) ανέρχεται σε 18000 - 20000 τόνους και καλύπτει το 6% περίπου της ζήτησης της Ευρωπαϊκής Αγοράς σε νικέλιο.


Έρευνα και Ανάπτυξη

Η ΛΑΡΚΟ πραγματοποιεί σημαντική ερευνητική και αναπτυξιακή δραστηριότητα με την συνεργασία εταιριών, ερευνητικών κέντρων και επιστημονικών ιδρυμάτων όπως το Imperial College of Science Technology and Medicine, το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Ανάπτυξη νέων χρήσεων της σκουριάς: Το σιδηρονικέλιο παράγεται με πυρομεταλλουργική διαδικασία και χρήση μεταλλευμάτων που εξορύσσονται στα Μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ. Η συνολική ετήσια παραγωγή νικελίου φθάνει τους 20.000 τόνους, ενώ η ποσότητα μεταλλευμάτων που απαιτείται για να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη παραγωγή, είναι περίπου 2.500.000 τόνοι. Το 85% της τροφοδοσίας μετατρέπεται σε σκουριά Η/Κ (ηλεκτροκαμίνων).

Το τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης της Εταιρίας επικεντρώνεται στην προσπάθεια αξιοποίησης των στερεών αποβλήτων και ειδικότερα των στείρων του εμπλουτισμού και της σκουριάς των Ηλεκτρικών Καμίνων με στόχο την διάθεσή τους ως παραπροϊόντα.


Οικονομικά Αποτελέσματα

Στη χρήση 2010 η εταιρεία πέτυχε την αναστροφή των δυσμενών οικονομικών αποτελεσμάτων της προηγούμενης χρήσης, με θετικές προβλέψεις της Διοίκησης για συνέχιση της ίδιας πορείας και στην τρέχουσα χρήση.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του δημοσιευμένου ισολογισμού της Εταιρείας,
Η εταιρεία επανήλθε σε πλήρη παραγωγική δυναμικότητα από το β’ εξάμηνο του 2010. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν σε ποσοστό 142% και ανήλθαν σε 239,5 εκατ. ευρώ. Η Εταιρεία αξιοποίησε αποτελεσματικά την αυξημένη διεθνή ζήτηση και τη βελτίωση της διεθνούς χρηματιστηριακής τιμής του νικελίου, επιτυγχάνοντας αύξηση της παραγωγής νικελίου κατά 68,8%, με παράλληλη σημαντική μείωση του κόστους παραγωγής ανά τόνο νικελίου κατά 27,5%.

Ύστερα από δύο χρήσεις όπου σωρεύθηκαν υψηλές ζημίες, η Εταιρεία πέτυχε το 2010 αναστροφή των οικονομικών αποτελεσμάτων. Τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ανήλθαν σε 12,4 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 68,1 εκατ. ευρώ το 2009, ενώ οι δαπάνες τόκων ήταν αυξημένες κατά 47%, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, και ανήλθαν σε 7,8 εκατ. ευρώ. Τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν σε 6,4 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 105,5 εκατ. ευρώ το 2009 και 116,3 εκατ. ευρώ το 2008. Με τον τρόπο αυτό η Εταιρεία πέτυχε έναν εκ των βασικών στόχων της νέας Διοίκησης, δηλαδή τη σταδιακή αντιστάθμιση των αρνητικών αποτελεσμάτων του παρελθόντος.

Η ίδια πορεία ανάκαμψης συνεχίζεται και το 2011. Η Διοίκηση προβλέπει, με βάση την έως τώρα πορεία, ότι ο κύκλος εργασιών θα αυξηθεί σημαντικά, ενώ ακόμη μεγαλύτερη θα είναι η αύξηση των κερδών, καθώς θα συνεχισθεί και η μείωση του κόστους παραγωγής ανά τόνο νικελίου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία