Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Τουρκία ενισχύει τη θέση της στην Ελλάδα...

Εξαγορά της «Μακεδονικής Εταιρείας Χάρτου ΑΕ» από την τουρκική Kartonsan 



Θεσσαλονίκη

Ποσοστό 99,9% της Βορειοελλαδικής βιομηχανίας Μακεδονική Εταιρεία Χάρτου ΑΕ (ΜΕΛ), πρόκειται να αποκτήσει μέχρι το τέλος Ιανουαρίου η τουρκική Kartonsan, που είναι θυγατρική του ομίλου Pak Holdings της γείτονoς χώρας. Αυτό, αποκάλυψε ο γενικός διευθυντής της Kartonsan, Μεχμέ Ταλού Ουράϊ, προσθέτοντας μάλιστα ότι οι 220 εργαζόμενοι της Βορειοελλαδικής θα παραμείνουν στις θέσεις τους και η εταιρεία θα συνεχίσει κανονικά τη λειτουργία της <<ως ελληνική>>, όπως είπε χαρακτηριστικά.

Στόχος της τουρκικής εταιρείας, που θα εξαγοράσει τη βορειοελλαδική με χρηματοδότηση από τη μητρική εταιρεία, τον τουρκικό όμιλο Pak Holdings, είναι να καταστεί η εταιρεία ακόμα πιο παραγωγική και φυσικά κερδοφόρα, επεσήμανε ο κ. Ταλού Ουράϊ. Πάντως, δεν θέλησε να αναφέρει το αντίτιμο της αγοραπωλησίας.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Μακεδονικής Εταιρείας Χάρτου ΑΕ, Κυριάκος Οικονόμου, τόνισε ότι η τουρκική εταιρεία έχει ήδη καταρτίσει σχετικό Business plan για τη λειτουργία της επιχείρησης και σημείωσε ότι ένα από τα πρώτα ζητήματα που θα διευθετηθούν είναι η πραγματοποίηση θερμικής επένδυσης ύψους 4 εκατ. ευρώ, που προετοίμασε η βορειοελλαδική, αλλά δεν προχώρησε λόγω έλλειψης ρευστότητας.

Μεταξύ άλλων ο κ. Οικονόμου επεσήμανε ότι οι συζητήσεις με την συγκεκριμένη τουρκική εταιρεία ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια και εντατικοποιήθηκαν από τον Μάιο, ενώ το Νοέμβριο υπογράφηκε προσύμφωνο για την εξαγορά.

Η απόφασή του να προβεί στην πώληση της εταιρείας, απορρέει, όπως υποστήριξε, από την επιθυμία του να συνεχίσει τη λειτουργίας της, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι ο <<ίδιος δεν θα είναι στέλεχός της>>.

Όσον αφορά στους λόγους που τον οδήγησαν στην κίνηση αυτή, να την πωλήσει δηλαδή, εξήγησε ότι είναι, <<η κατακόρυφη άνοδος της τιμής των καυσίμων και οι επισφάλειες από Έλληνες πελάτες λόγω της κρίσης που δημιούργησαν πρόβλημα ρευστότητας>>. Πρόσθεσε δε ότι τη διετία 2010 - 2011 πλήρωσε για καύσιμα επιπλέον 10 εκατ. ευρώ και έτσι, όπως είπε, <<η πώληση ήταν η μοναδική σωτήρια λύση>>.

Η ΜΕΛ (Μακεδονικη Εταρεία Λαδόπουλου) ιδρύθηκε το 1964 και πέρασε στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων το 1981.Το 1998 ο κ. Οικονόμου, επικεφαλής ομάδας επενδυτών απέκτησε την εταιρεία.

Η ετήσια παραγωγική δύναμή εταιρείας ανέρχεται σε 100.000 τόνους εκ των οποίων το 55% πωλείται στο εξωτερικό. Το 70% των εξαγωγών διοχετεύεται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η εταιρεία παράγει χαρτόνια συσκευασίας για τρόφιμα (πίτσες, γλυκά, γιαούρτια κ.α.). Ο τραπεζικός δανεισμός της ανέρχεται στα 33 εκατ. ευρώ, ο τζίρος της το 2011 ανήλθε σε 52 εκατ. ευρώ, αλλά εμφάνισε ωστόσο αποτέλεσμα ζημιογόνο, έναντι κερδών το 2010.

Αναφορικά με τον τουρκικό όμιλο Pak Holdings, επισημαίνεται ότι είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ξηρής μαγιάς στην Τουρκία και παράγει κυρίως προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής. Ιδρύθηκε το 1973, είναι εισηγμένος στο χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης και διαθέτει θυγατρικές στη Ρουμανία. Η Kartonsan που ουσιαστικά θα εξαγοράσει την ελληνική ΜΕΛ, είναι η πέμπτη παραγωγός χαρτοκιβωτίων συσκευασίας στην Ευρώπη και το 2010 είχε τζίρο 68 εκατ. ευρώ και καθαρά κέρδη 6 εκατ. ευρώ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία