Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




SoFi, το 1ο ρομποτικό ψάρι που μοιάζει με πραγματικό και κολυμπά σε βάθος 18μ



Πανεπιστήμιο ΜΙΤ/ΗΠΑ

Λέγεται SoFi (Σόφι) και αποτελεί δημιούργημα ερευνητών του Εργαστηρίου Επιστήμης των Υπολογιστών και Τεχνητής Νοημοσύνης (CSAIL) του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ. Τα μέχρι σήμερα ρομποτικά ψάρια -γνωστά ως «Αυτόνομα Υποβρύχια Οχήματα» (Autonomous Underwater Vehicles - AUVs)- είναι συνήθως ογκώδεις και κακοί κολυμβητές, ενώ επιπλέον τρομάζουν τα κανονικά ψάρια με την εμφάνισή τους. Αλλά η SoFi (Soft Fish) όχι μόνο κολυμπάει σαν ψάρι κουνώντας πέρα-δώθε την ουρά της, αλλά αρέσει τόσο πολύ στα ψάρια που την...παίρνουν από πίσω.

Το εξελιγμένο ρομποψάρι έχει βάρος 1,6 κιλών, μήκος σχεδόν μισού μέτρου και κολυμπά με ταχύτητα περίπου 25 εκατοστών (το μισό μήκος του σώματός της) ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή είναι αρκετά πιο αργή από τα κανονικά ψάρια που μπορούν να κολυμπήσουν με ταχύτητα δύο έως δέκα φορές το μήκος τους μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Η SoFi είναι πάντως ικανή να κολυμπήσει για 40 λεπτά χωρίς διακοπή και να φθάσει σε βάθος έως 18 μέτρων, ελεγχόμενη από μακριά -χωρίς καλώδιο- από ένα υδατοστεγές Super Nintendo controller που κρατά ένας δύτης, ο οποίος ακολουθεί σε απόσταση έως 20 μέτρων. Στη θέση του στόματός της έχει ενσωματωθεί μια κάμερα υψηλής ανάλυσης που καταγράφει σε φωτογραφίες και βίντεο τη ζωή στο βυθό με μεγάλη λεπτομέρεια.

Οι κινήσεις του ρομπότ στο νερό είναι πολύ φυσικές (ευθεία, πάνω-κάτω, αριστερά-δεξιά, στροφές, αλλαγές ταχύτητας) χάρη στα δύο πλευρικά πτερύγια και στους μαλακούς και ευπροσάρμοστους τεχνητούς μυς του. Το κεφάλι με τα ηλεκτρονικά είναι βγαλμένο από τρισδιάστατο εκτυπωτή, για το σώμα έχει χρησιμοποιηθεί εύπλαστο πλαστικό και σιλικόνη, ενώ ο κινητήρας είναι σχεδόν αθόρυβος μέσα στο νερό.

Οι μελλοντικές βελτιώσεις θα αφορούν την αύξηση της ταχύτητας και τη βελτίωση του σχεδιασμού. Η SoFi -που παίρνει ηλεκτρική ενέργεια από μια μπαταρία λιθίου παρόμοια με αυτή στα κινητά τηλέφωνα- αναμένεται να αξιοποιηθεί για έρευνες θαλάσσιας βιολογίας, θαλάσσιας ρύπανσης, θαλάσσιας χαρτογράφησης, θαλάσσιας επιτήρησης κ.α. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Κάτζμαν, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ρομποτικής "Science Robotics". Ο Κάτζμαν μάλιστα αποκάλυψε ότι ονόμασε το ρομπότ SoFi για να του θυμίζει ένα γυμνασιακό έρωτά του, μια συμμαθήτριά του με το όνομα Σόφι!



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία