Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




KAΠΝΙΣΜΑ και ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ

Όσο πιο χαμηλή η τεστοστερόνη στον οργανισμό μας (πχ. λόγω καπνίσματος), τόσο υψηλότερος ο κίνδυνος για καρδιαγγειακά, αλλά και στυτική δυσλειτουργία για τους άνδρες



Συνέντευξη καθηγητή Χαρ.Βλαχόπουλου στην Τάνια Μαντουβάλου

Όσο πιο πολύ καπνίζουν οι άντρες, τόσο πιο χαμηλά είναι τα επίπεδα της τεστοστερόνης, με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβαμάτων, αλλά και στυτικής δυσλειτουργίας. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει μελέτη από την  Α’  καρδιολογική κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Γ.Ν. Α «Ιπποκράτειο», η οποία παρουσιάστηκε και στο πρόσφατο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Καρδιολογίας στη Βαρκελώνη.

Μιλώντας για τη μελέτη στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή 104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ ο αν. καθ. Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χαράλαμπος Βλαχόπουλος, επισημαίνει ότι όποιος έχει χαμηλή τεστοστερόνη, έχει δύο φορές παραπάνω κίνδυνο να πάθει ένα καρδιαγγειακό επεισόδιο: «Αυτή είναι και η βάση στην οποία διεξήχθη η μελέτη μας σε βάθος δεκαετίας, σε δείγμα 760 ασθενών, με μέση ηλικία τα 56  έτη. Τους χωρίσαμε σε τρεις ομάδες. Οι περίπου 400 ήταν καπνιστές, 100 δεν είχαν καπνίσει ποτέ και 260 ήταν πρώην καπνιστές. Βρήκαμε λοιπόν ότι όσο πιο πολύ καπνίζει κανείς, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να έχει πιο χαμηλή τεστοστερόνη και κατά συνέπεια να έχει μεγαλύτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο».

Όπως αναφέρει ο κ. Βλαχόπουλος, σε έναν άνθρωπο που έχει σταματήσει το κάπνισμα 5-7 χρόνια ο κίνδυνος για καρδιαγγειακά, εξισώνεται με τον κίνδυνο που έχει ένας άνθρωπος που δεν έχει καπνίσει ποτέ. Ήδη όμως από τον πρώτο κιόλας χρόνο της διακοπής ο κίνδυνος μειώνεται στο πενήντα τοις εκατό».

Όπως εξηγεί ο καθηγητής «οι άνθρωποι που κάπνιζαν περισσότερα από 40 πακέτα ετησίως βρέθηκε ότι ήταν στα όρια του υπογοναδισμού. Δηλαδή δεν είχαν επίπεδα ορμόνης στον οργανισμό, τέτοια ώστε να λειτουργούν σωστά τα όργανά τους».

Εκτός όμως από τον αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο, δηλαδή να πάθει κανείς ένα έμφραγμα, ένα εγκεφαλικό, τα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης αυξάνουν την πιθανότητα κάποιος να έχει σεξουαλική δυσλειτουργία. «Δηλαδή να έχει είτε χαμηλή διάθεση για σεξουαλική επαφή (libido) ή να έχει διαταραχή στη στύση του (είτε αυτή αφορά τη σκληρότητα είτε τη διάρκεια)».

Πόσος καιρός όμως χρειάζεται για να επανέλθει η στυτική λειτουργία ενός άνδρα, άμα τη διακοπή του καπνίσματος; «Αυτό είναι κάτι που μελετάμε και σε σχέση με την τεστοστερόνη, αλλά και όσον αφορά το επίπεδο της στυτικής δυσλειτουργίας. Έχει βρεθεί λοιπόν ότι από το πρώτο εξάμηνο αρχίζουν να βελτιώνονται οι δείκτες σεξουαλικής λειτουργίας του άνδρα. Σε βάθος χρόνου πχ δύο, τριών χρόνων υπάρχει πολύ μεγαλύτερη βελτίωση».

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία