Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Καρκίνος του παγκρέατος

Τι πρέπει να ξέρουμε - Μπορεί να καταστεί δυνητικά ιάσιμος



Θεσσαλονίκη.-

Ο καρκίνος του παγκρέατος αποτελεί έναν από τους πλέον δύσκολους καρκίνους με τη συχνότητά του να αυξάνει συνεχώς. Είναι μία νόσος που δύσκολα αντιμετωπίζεται χειρουργικά, αλλά μπορεί να καταστεί δυνητικά ιάσιμη. Παρ΄ ότι ο συγκεκριμένος καρκίνος έχει κακή πρόγνωση, η σημαντική πρόοδος στη νέα τεχνολογία, επιτρέπει την έγκαιρη διάγνωση ακόμη και μικρών νεοπλασμάτων. Γι΄ αυτό και υπήρξε βελτίωση της θνητότητας και της νοσηρότητας. Για την επιτυχή αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος, απαιτείται πολύπλοκη προσέγγιση που δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο σε Κέντρα Αριστείας, καθώς έχει αποδειχθεί ότι όσο πιο μεγάλη είναι η εξειδίκευση των χειρουργών, των ακτινολόγων και των ογκολόγων παθολόγων, τόσο καλύτερη είναι η έκβαση για τον ασθενή. 

Τα παραπάνω επισημάνθηκαν σε ημερίδα με θέμα "Τι έχει αλλάξει στην θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος;", η οποία διοργανώθηκε  στη Θεσσαλονίκη. 

Στη διάρκεια της ημερίδας υπογραμμίστηκε ότι για το καλύτερο ογκολογικό αποτέλεσμα απαιτείται επίσης μεγάλη εμπειρία των ακτινολόγων για τη σωστή σταδιοποίηση της νόσου και τον ακριβή έλεγχο της προσβολής των αγγείων και άλλων οργάνων της άνω κοιλίας, καθώς τα στοιχεία αυτά επηρεάζουν την απόφαση για την εξαιρεσιμότητα ή όχι του καρκίνου. «Σε ένα Κέντρο Αριστείας, οι ειδικοί ιατροί μπορούν να αποφανθούν με ασφάλεια ποιοι όγκοι είναι χειρουργήσιμοι και ποιοι όχι» ανέφεραν οι ειδικοί ενώ παράλληλα υπογράμμισαν τη συμβολή των αναδυόμενων μοριακών στοχευμένων φαρμάκων, για καλύτερα αποτελέσματα στη χημειοθεραπεία. 

Στη διάρκεια της ημερίδας υπογραμμίστηκε επίσης η συμβολή της προεγχειρητικής εντατικής χημειοθεραπείας με νέα σχήματα που μπορούν να καταστήσουν εξαιρέσιμους χειρουργικά όγκους παγκρέατος που μέχρι το πρόσφατο παρελθόν θεωρούνταν μη χειρουργήσιμοι. 

Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Χειρουργικής Εταιρείας Β. Ελλάδος και την παρακολούθησαν ιατροί και νοσηλευτές. Συμμετείχαν ως εισηγητές οι πλέον εξειδικευμένοι στο αντικείμενο της θεραπείας του παγκρέατος, κορυφαίοι επιστήμονες , γιατροί δημόσιων και ιδιωτικών μονάδων από όλη την Ελλάδα. Επίσης, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Βιολογίας, Φαρμακευτικής Χημείας και Βιοτεχνολογίας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών δρ. Αλέξανδρος Πίντζας, ο οποίος παρουσίασε τα νεότερα δεδομένα για τη γενετική βάση του καρκίνου του παγκρέατος και τις νέες στοχευμένες θεραπείες που απευθύνονται σε συγκεκριμένες μοριακές μεταλλάξεις καθώς και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ήπατος- Χοληφόρων- Παγκρέατος, δρ. Χρήστος Δερβένης ο οποίος υπογράμμισε τον ρόλο των Κέντρων Αριστείας στην αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία