Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Επιφανής Έλληνας ψυχίατρος στις ΗΠΑ δοκιμάζει αντικαταθλιπτικό φάρμακο κατά των συμπτωμάτων του Αλτσχάιμερ



Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς

Ερευνητές στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον διακεκριμένο ελληνικής καταγωγής ψυχίατρο Κωνσταντίνο Λυκέτσο, ανακοίνωσαν ότι είναι σχετικά ελπιδοφόρα τα αποτελέσματα της πρώτης κλινικής δοκιμής του αντικαταθλιπτικού φαρμάκου σιταλοπράμη (citalopram) κατά των νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων που εμφανίζουν οι περισσότεροι ασθενείς με Αλτσχάιμερ, χωρίς πάντως να λείψουν οι παρενέργειες.

Οι ερευνητές από επτά αμερικανικά και καναδικά κέντρα, με επικεφαλής επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς υπό τον Κωνσταντίνο Λυκέτσο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA), δοκίμασαν το φάρμακο (που κυκλοφορεί με τις εμπορικές ονομασίες Celexa και Cipramil) σε ένα τυχαίο δείγμα 186 ασθενών με Αλτσχάιμερ, οι μισοί από τους οποίους, για λόγους σύγκρισης, πήραν ένα εικονοικό φάρμακο (πλασέμπο).

Τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα (συναισθηματική ένταση, υπερκινητικότητα, επιθετικότητα, ευερεθιστότητα, έλλειψη αναστολών κ.α.), είναι πολύ συχνά στους ασθενείς με Αλτσχάιμερ και είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν με φάρμακα. Συνήθως χρησιμοποιούνται αντιψυχωσικά, αλλά με περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Η σιταλοπράμη προτάθηκε ως εναλλακτική λύση, όμως ως τώρα δεν ήταν γνωστό κατά πόσο αποτελεί αποτελεσματική και ασφαλή επιλογή.

Η νέα μελέτη παρουσίασε θετικά έως ανάμικτα αποτελέσματα, καθώς η καθημερινή χορήγηση 30 μιλιγκράμ σιταλοπράμης επί εννέα εβδομάδες επέφερε αισθητή μείωση στον νευρικό ερεθισμό των ασθενών, ενώ το 40% εμφάνισε σημαντική βελτίωση. Από την άλλη όμως, παρατηρήθηκαν παρενέργειες, όπως μικρή επιδείνωση της νοητικής λειτουργίας των ασθενών και καρδιακές αρρυθμίες (που αυξάνουν το κίνδυνο εμφράγματος).

Το συμπέρασμα ήταν ότι «η σιταλοπράμη δεν μπορεί να προταθεί γενικά ως εναλλακτική λύση σε αυτή τη δοσολογία». Οι ερευνητές εκτιμούν ότι σε χαμηλότερες δόσεις από αυτές της κλινικής δοκιμής, το φάρμακο θα είναι ασφαλέστερο σε σχέση με τα ως σήμερα χρησιμοποιούμενα αντιψυχωσικά, τα οποία αυξάνουν ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο για έμφραγμα, εγκεφαλικό και πρόωρο θάνατο.

Ο Κων. Λυκέτσος και οι συνεργάτες του (μεταξύ των οποίων ο επίσης ελληνικής καταγωγής Κωνσταντίνος Φραγκάκης) σκοπεύουν να κάνουν μια νέα κλινική δοκιμή της σιταλοπράμης σε χαμηλότερη δοσολογία.

Ο Κωνσταντίνος Λυκέτσος γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στις ΗΠΑ, στα πανεπιστήμια Northwestern και Ουάσιγκτον. Σήμερα είναι καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Ψυχιατρικής του Ιατρικού Κέντρου Bayview του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στη Βαλτιμόρη, αντιπρόεδρος του Τμήματος Ψυχιατρικής του Νοσοκομείου Τζον Χόπκινς και διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας Μνήμης και Ατλσχάιμερ.

Ειδικεύεται στις νευροψυχιατρικές διαταραχές της τρίτης ηλικίας (γηριατρική ψυχιατρική), θεωρούμενος διεθνής αυθεντία στην άνοια και στη νόσο Αλτσχάιμερ. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ψυχίατρους και γενικότερα γιατρούς στις ΗΠΑ κατά την τελευταία δεκαετία, έχοντας υπάρξει πρωτοπόρος στη δημιουργία ενός από τα μεγαλύτερα και πιο πετυχημένα ακαδημαϊκά προγράμματα νευροψυχιατρικής.

Σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης «Διεθνής Νόσου Αλτσχάιμερ», κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα κάποιος άνθρωπος κάπου στον πλανήτη εμφανίζει άνοια (η πιο σοβαρή μορφή της οποίας είναι το Αλτσχάιμερ). Σε όλο τον κόσμο εκτιμάται ότι ζουν περίπου 36 εκατ. άνθρωποι με άνοια, το 40% από αυτούς στις αναπτυγμένες χώρες. Ο αριθμός των ασθενών προβλέπεται να τριπλασιαστεί, φθάνοντας τα 115 εκατ. το 2050. Σχεδόν οι μισοί άνθρωποι άνω των 90 ετών έχουν άνοια.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία