Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετραπλασιάστηκε από το 1980 ο αριθμός τών υπέρβαρων και παχύσαρκων ενηλίκων

Σαρώνει τον Κόσμο η παχυσαρκία



ΒΒC - Λονδίνο

Ο αριθμός των υπέρβαρων και παχύσαρκων ενηλίκων στον αναπτυσσόμενο κόσμο έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί από το 1980 κι ανέρχεται σε περίπου ένα δισεκατομμύριο, αναφέρει σε έκθεσή της μία βρετανική δεξαμενή σκέψης που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του BBC.

Η Overseas Development Institute (ODI) αναφέρει ότι ένας στους τρεις ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο είναι υπέρβαρος και καλεί τις κυβερνήσεις να λάβουν περισσότερα μέτρα για να επηρεάσουν τις διατροφικές συνήθειες των πολιτών.

Στη Βρετανία, το 64% των ενηλίκων είναι είτε υπέρβαροι είτε παχύσαρκοι.

Η έκθεση προβλέπει "τεράστια αύξηση" στα εμφράγματα, τα εγκεφαλικά και τον διαβήτη.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, το ποσοστό των ενηλίκων που είναι είτε υπέρβαροι είτε παχύσαρκοι--δηλαδή που έχουν δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μεγαλύτερο του 25--αυξήθηκε από 23% σε 34% από το 1980 ως το 2008.

Τα περισσότερα κρούσματα της αύξησης παρατηρήθηκαν στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ειδικά σε χώρες με αυξανόμενα εισοδήματα όπως η Αίγυπτος και το Μεξικό.

Η έκθεση με τίτλο "Η Διατροφή του Μέλλοντος" αναφέρει ότι το φαινόμενο οφείλεται στις αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και σε μία μετάβαση από την κατανάλωση δημητριακών και σιτηρών στην κατανάλωση περισσότερο λιπαρών τροφών, σακχάρων, ελαίων και προϊόντων ζωικής προέλευσης.

Συνολικά 904 εκατομμύρια άνθρωποι σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου θεωρούνται σήμερα υπέρβαροι ή παχύσαρκοι με δείκτη μάζας σώματος 25 και άνω, ενώ ο αριθμός αυτός το 1980 ήταν 250 εκατομμύρια.

Στις χώρες υψηλού εισοδήματος ο αριθμός είναι 557 εκατομμύρια. Στη διάρκεια της ίδιας περιόδου, ο παγκόσμιος πληθυσμός σχεδόν διπλασιάστηκε.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, ο υποσιτισμός εξακολουθεί να θεωρείται πρόβλημα για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων στον αναπτυσσόμενο κόσμο κι ειδικά για τα παιδιά.

Χρησιμοποιώντας στοιχεία που δημοσιεύτηκαν τον περασμένο χρόνο στην επιθεώρηση Population Health Metrics οι ερευνητές εξέτασαν την αλλαγή στον αριθμό των υπέρβαρων και παχύσαρκων ανά περιοχές του κόσμου και ανά χώρα.

Στις χώρες της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής σημειώθηκε μεγάλη αύξηση του ποσοστού της παχυσαρκίας στο βαθμό που εξομοιώθηκαν με την Ευρώπη, δηλαδή ποσοστό περίπου 58%.

Ενώ η Βόρεια Αμερική εξακολουθεί να διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό παχύσαρκων ενηλίκων (70%), περιοχές όπως η Αυστραλασία και η νότια Λατινική Αμερική δεν απέχουν πολύ με 63%.

Η μεγαλύτερη αύξηση του αριθμού των παχύσαρκων σημειώθηκε στη νοτιοανατολική Ασία, όπου το ποσοστό τριπλασιάστηκε και κυμαίνεται από 7% ως 22%.

Σε ό,τι αφορά τις χώρες μεμονωμένα, η έκθεση διαπιστώνει ότι τα ποσοστά παχύσαρκων και υπέρβαρων σχεδόν διπλασιάστηκαν στην Κίνα και στο Μεξικό και αυξήθηκαν κατά ένα τρίτο στη Νότια Αφρική από το 1980. Πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής επίσης έχουν υψηλό ποσοστό υπέρβαρων ενηλίκων.

Ένας από τους συγγραφείς της έκθεσης, ο Στιβ Γουίγκινς, δήλωσε ότι πιθανόν να υπάρχουν πολλοί λόγοι στους οποίους οφείλεται το φαινόμενο.

"Ατομα με υψηλότερα εισοδήματα έχουν τη δυνατότητα επιλογής του είδους διατροφής που επιθυμούν. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, η αυξανόμενη διαθεσιμότητα των επεξεργασμένων τροφίμων, η διαφήμιση, η επιρροή των μέσων ενημέρωσης...όλα αυτά οδήγησαν σε διατροφικές αλλαγές".

Όπως εξηγεί ο ίδιος, αυτό παρατηρείται περισσότερο στις αναδυόμενες οικονομίες σε μία μεγάλη μεσαία τάξη με αυξανόμενα εισοδήματα που κατοικεί στα αστικά κέντρα και δεν γυμνάζεται επαρκώς.

Το αποτέλεσμα, λέει, είναι "μία έκρηξη των κρουσμάτων παχύσαρκων και υπέρβαρων τα τελευταία 30 χρόνια" που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές υγείας.

Αυτό οφείλεται στο ότι η κατανάλωση λιπαρών τροφίμων, αλατιού και ζάχαρης, που έχει αυξηθεί παγκοσμίως σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, είναι σημαντικός παράγοντας εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου, διαβήτη και ορισμένων μορφών καρκίνου.

Στους μεγαλύτερους καταναλωτές ζάχαρης στον κόσμο περιλαμβάνονται οι ΗΠΑ, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Νέα Ζηλανδία, η Κόστα Ρίκα και το Μεξικό.

Για την καταπολέμηση της αύξησης των κρουσμάτων παχυσαρκίας, ο Γουίγκινς προτείνει τη λήψη περισσότερο στοχευμένων μέτρων από τις κυβερνήσεις, ανάλογων με εκείνα που έχουν ληφθεί κατά του καπνίσματος από τις ανεπτυγμένες χώρες.

Η έκθεση αναφέρει το παράδειγμα της Νότιας Κορέας, όπου οι προσπάθειες για τη διατήρηση της παραδοσιακής διατροφής της χώρας περιλαμβάνουν δημόσιες εκστρατείες και την ευρείας κλίμακας εκπαίδευση γυναικών στην παρασκευή γευμάτων.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία