Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στην Ελλάδα αποτελούν το 7% τού πληθυσμού

Η μάχη κατά τού διαβήτη χάνεται 

Θα αυξηθούν σε 592 εκατ. έως το 2035



Λονδίνο/Πανεπιστήμιο Ουψάλα

Η ανθρωπότητα δείχνει να χάνει τη μάχη κατά του διαβήτη, καθώς οι διαβητικοί διεθνώς υπολογίζονται ήδη στον αριθμό-ρεκόρ των 382 εκατ. (περίπου το 8,4% του παγκόσμιου πληθυσμού), από 371 εκατ. το 2012, ενώ αναμένεται να έχουν αυξηθεί σημαντικά στα 592 εκατ. εκατ. έως το 2035 (αύξηση 55%). Αυτό είναι το δυσοίωνο μήνυμα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη, η οποία έδωσε στη δημοσιότητα το νέο παγκόσμιο "Άτλαντα του Διαβήτη".

Η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών πάσχουν από διαβήτη τύπου 2, που σχετίζεται κυρίως με την παχυσαρκία, την ανθυγιεινή διατροφή και την έλλειψη σωματικής άσκησης. Καθώς οι άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες υιοθετούν τις συνήθειες των κατοίκων των ανεπτυγμένων κρατών, η επιδημία του διαβήτη εξαπλώνεται παγκοσμίως. Το 80% των διαβητικών ζουν πλέον στις χώρες χαμηλού και μέσου εισοδήματος, ενώ παγκοσμίως η ηλικιακή ομάδα με την μεγαλύτερη αναλογία διαβητικών είναι οι άνθρωποι 40 έως 59 ετών.

Στην Ευρώπη οι διαβητικοί υπολογίζονται σε 6,7% του πληθυσμού, ενώ στις ΗΠΑ σε πάνω από 10%. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον «Άτλαντα», οι διαβητικοί αποτελούν περίπου το 7% του πληθυσμού και τα περιστατικά διαβήτη στον ενήλικο πληθυσμό 20 έως 79 ετών εκτιμώνται σε σχεδόν 585.000 (261.000 άνδρες και 324.000 γυναίκες).

Όσον αφορά τη γεωγραφική κατανομή των διαβητικών στην Ελλάδα, ο αριθμός τους υπολογίζεται σε 389.000 στις πόλεις και 196.000 στην ύπαιθρο. Από άποψη ηλικιακών ομάδων, διαβήτη εμφανίζουν 380.000 άτομα ηλικίας 60 - 79 ετών, 184.000 ηλικίας 40 - 59 ετών και 21.000 ηλικίας 20 - 39 ετών. Οι μη διαγνωσμένες περιπτώσεις Ελλήνων ηλικίας 20 έως 79 ετών με διαβήτη εκτιμώνται σε περίπου 214.000. Τα περιστατικά «παιδικού» διαβήτη (τύπου 1 σε παιδιά έως 14 ετών) στην Ελλάδα εκτιμώνται σε 10,4 ανά 100.000 κατοίκους.

«Η μάχη για την προστασία των ανθρώπων από το διαβήτη και τις επιπλοκές του, που επιφέρουν αναπηρίες ή και απειλούν τη ζωή, χάνεται», προειδοποιεί ο «Άτλας», επισημαίνοντας πως οι θάνατοι από τη νόσο έχουν πλέον φθάσει τους 5,1 εκατ. ετησίως ή περίπου ένας θάνατος κάθε έξι δευτερόλεπτα κάπου στον πλανήτη.

Ο διαβήτης, που απορυθμίζει το σάκχαρο του αίματος, μπορεί να επιφέρει διάφορες σοβαρές επιπλοκές, όπως απώλεια όρασης, βλάβη στα νεφρά, καρδιοπάθεια κ.α., ενώ μπορεί να προκαλέσει πρόωρο θάνατο. «Κάθε χρόνο, τα νούμερα φαίνεται να χειροτερεύουν. Σε ολόκληρο τον κόσμο βλέπουμε αυξανόμενους αριθμούς ανθρώπων που αναπτύσσουν διαβήτη», δήλωσε ο επιδημιολόγος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη Νέηβιντ Γουίτινγκ, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, και τόνισε ότι η κοινωνία συνολικά πρέπει να υιοθετήσει πιο υγιεινή διατροφή και γενικότερα ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής.

Η Ομοσπονδία εκτιμά ότι σε παγκόσμιο επίπεδο ο διαβήτης ευθύνεται για ετήσιες δαπάνες ύψους 548 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον τομέα υγείας, ποσό που αναμένεται να φθάσει τα 627 δισ. έως το 2035. Η μέση δαπάνη ανά διαβητικό στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 2.453 δολάρια.

Ανησυχητικό ως γεγονός θεωρείται ότι περίπου 175 εκατ. περιστατικά διαβήτη δεν έχουν ακόμα διαγνωστεί διεθνώς -τα περισσότερα στις χώρες χαμηλού και μέσου εισοδήματος- με συνέπεια ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων να αναπτύσσουν επιπλοκές, χωρίς να έχουν επίγνωση του προβλήματος. Σε απόλυτους αριθμούς, η χώρα με τους περισσότερους διαβητικούς είναι η πολυπληθής Κίνα (98,4 εκατ. που αναμένεται να αυξηθούν σε 142,7 εκατ. έως το 2035), όμως αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού, το μεγαλύτερο ποσοστό διαβητικών συναντάται στα νησιωτικά κρατίδια του Δυτικού Ειρηνικού (Μικρονησία, Νήσοι Μάρσαλ κ.α.), όπου διαβήτη έχουν αναπτύξει πάνω από το ένα τρίτο των ενηλίκων.

Διαβήτης και καθισιό φέρνουν επικίνδυνες καρδιαγγειακές επιπλοκές

Οι διαβητικοί τύπου 2 που δεν ασκούνται σωματικά, έχουν 70% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών και πρόωρου θανάτου, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη σουηδική επιστημονική έρευνα. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι διαβητικοί έχουν έως πέντε φορές μεγαλύτερη πιθανότητα για έμφραγμα ή εγκεφαλικό σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Μπιορν Ζετέλιους του πανεπιστημίου της Ουψάλα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό προληπτικής καρδιολογίας "European Journal of Preventive Cardiology", μελέτησαν για αρκετά χρόνια σχεδόν 15.500 άτομα με διαβήτη και με μέση ηλικία 60 ετών. Η ανάλυση έδειξε ότι όσοι ασκούνταν από λίγο έως καθόλου, είχαν κατά μέσο όρο 25% μεγαλύτερο κίνδυνο στεφανιαίου επεισοδίου σε σχέση με όσους ασκούνταν τακτικά, καθώς και 70% μεγαλύτερο κίνδυνο το καρδιαγγειακό επεισόδιο να είναι θανατηφόρο.

«Το μήνυμα της μελέτης είναι σαφές: αποφύγετε τον καθιστικό τρόπο ζωής» τόνισε ο Μπιορν Ζετέλιους. «Ασκηθείτε σωματικά, γιατί η άσκηση, μαζί με τη διατροφή, είναι οι δύο θεμέλιοι λίθοι για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2».

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία