 |
|
|  |  |  |  Διαβάστε τι προέκυψε απο έρευνα
Η "καλή"χοληστερίνη προσφέρει μακροζωία
Νέα Υόρκη
Οι άνδρες που γιορτάζουν τα 85α γενέθλιά τους, έχουν συνήθως υψηλά επίπεδα "καλής" χοληστερόλης στα 65 χρόνια τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που διαπίστωσε ότι όσοι είχαν τη μεγαλύτερη "καλή" χοληστερόλη (HDL), ήταν κατά 28% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν πριν τα 85, σε σχέση με όσους είχαν τη μικρότερη "καλή" χοληστερόλη.
Η αυξημένη "κακή" χοληστερόλη (LDL) και η χαμηλή "καλή" χοληστερόλη -κάτω από 40 mg/dL (χιλιοστόγραμμα ανά δεκάλιτρο)- αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων, όπως το έμφραγμα και το εγκεφαλικό.
Οι ερευνητές του Κέντρου Έρευνας και Επιδημιολογίας Βετεράνων της Μασαχουσέτης, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό περιοδικό καρδιολογίας "American Journal of Cardiology", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία 650 βετεράνων, όταν είχαν ηλικία περίπου 65 ετών, και τους κατέταξαν με βάση το επίπεδο "καλής" χοληστερόλης.
Συσχετίζοντας, στη συνέχεια, με το πόσο έζησαν (ή συνέχισαν να ζουν) αυτοί οι βετεράνοι, οι ερευνητές συμπέραναν ότι για κάθε 10 mg/dL που αυξανόταν η "καλή" χοληστερόλη, μειωνόταν κατά 14% η πιθανότητα θανάτου πριν τα 85 (συνολικά 375, περισσότεροι από τους μισούς, έζησαν μέχρι αυτή την ηλικία).
Επίσης, όσοι είχαν υψηλότερη "καλή" χοληστερόλη, ήσαν παράλληλα λιγότερο υπέρβαροι, δεν έπιναν περισσότερα από δύο ποτά την μέρα και κάπνιζαν λιγότερο, σε σχέση με όσους είχαν χαμηλότερη "καλή" χοληστερόλη. Πάντως οι ερευνητές απομόνωσαν την επίδραση αυτών των υπόλοιπων θετικών παραγόντων και συμπέραναν ότι η υψηλή "καλή" χοληστερόλη από μόνη της αποτελεί παράγοντα που σχετίζεται με την μακροζωία.
Ο δρ Νιρ Μπαρζιλάι του Ινστιτούτου Έρευνας για τη Γήρανση του Κολλεγίου Ιατρικής "Aλμπερτ "Αϊνστάιν", που δεν συμμετείχε στην έρευνα, επεσήμανε ότι η νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει προηγούμενες ενδείξεις ότι η "καλή" χοληστερόλη είναι σημαντική για τη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου, τονίζοντας ωστόσο πως το γεγονός ότι υπάρχει μια σχέση δεν σημαίνει ότι κατ' ανάγκην η υψηλή HDL φέρνει μακροζωία.
Επίσης υπογράμμισε ότι «είναι δύσκολο να αλλάξει κανείς το επίπεδο της καλής χοληστερόλης», κάτι που ίσως μπορεί να επιτευχθεί με τη βοήθεια της σωματικής άσκησης (αλλά όχι περισσότερο από μερικές μονάδες). Έτσι, εκτίμησε ότι ίσως πρέπει να βρεθεί ένα φάρμακο που να αυξάνει την "καλή" χοληστερόλη, ώστε να ευνοεί παράλληλα και το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής.
Ορισμένες φαρμακευτικές εταιρίες ήδη κάνουν τις σχετικές έρευνες και δοκιμές. Όμως παραμένει άγνωστο, όπως είπε, πόσο πρέπει να αυξηθεί η HDL για να μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος για καρδιοπάθεια, συνεπώς αποτελεί ερωτηματικό κατά πόσο τέτοια φάρμακα όντως θα κάνουν καλό στην υγεία.
Από την άλλη, σύμφωνα με την κλινική Mayo, η βιταμίνη-Β νιασίνη (που περιέχεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα άπαχα κρέατα, τους ξηρούς καρπούς, τα ψάρια κ.α.) μπορεί να αυξήσει το επίπεδο της HDL κατά 15% έως 35%, όμως έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες, όπως βλάβες στο ήπαρ και αύξηση του σακχάρου στο αίμα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
