Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




60χρονη Κινέζα γέννησε δίδυμα



Πεκίνο

Μια Κινέζα ηλικίας 60 ετών γέννησε δίδυμα κοριτσάκια, αφού υποβλήθηκε σε επιτυχημένη εξωσωματική γονιμοποίηση κι έτσι πιθανόν έγινε η πιο ηλικιωμένη γυναίκα που απέκτησε παιδί στην χώρα, όπως έγραψε  μέσο ενημέρωσης της Κίνας.

Η Χαϊλίν Σενγκ, ηλικίας σήμερα 63 ετών, είχε χάσει την πρώτη της κόρη, η οποία πέθανε από δηλητηρίαση σε δυστύχημα διαρροής υγραερίου λίγο πριν από τα 30ά της γενέθλια, έγραψε η Ημερησία της Κίνας.

Δεν είναι η μόνη, καθώς σύμφωνα με μια εκτίμηση της εθνικής επιτροπής οικογενειακού προγραμματισμού της Κίνας κάθε χρόνο περίπου 76.000 οικογένειες στη χώρα χάνουν το μοναχοπαίδι τους.

«Για να επιβιώσω και να απελευθερωθώ από τη μοναξιά μου, αποφάσισα να αποκτήσω άλλο ένα παιδί, παρά την προχωρημένη μου ηλικία», σημείωσε η Σενγκ σε δηλώσεις της στην εφημερίδα.

Οι γιατροί στρατιωτικού νοσοκομείου στην πόλη Χεφέι (στα ανατολικά της χώρας) δέχθηκαν να τη βοηθήσουν πραγματοποιώντας την εξωσωματική γονιμοποίηση. Η Χαϊλίν Σενγκ τελικά γέννησε  τη Ζιζί, με βάρος 1,85 κιλά και τη Χουιχούι που ζύγιζε 1,45 κιλά.

Μια εγκυμοσύνη σε τέτοια ηλικία αποτελεί σπανιότατο φαινόμενο στην Κίνα, όπου εφαρμόζεται αυστηρά η νομοθεσία για τον οικογενειακό προγραμματισμό. Σε ολόκληρο τον κόσμο εξάλλου οι περισσότερες χώρες επιβάλλουν περιορισμούς στις εξωσωματικές γονιμοποιήσεις, αν η προχωρημένη ηλικία της μητέρας αποτελεί παράγοντα κινδύνου για το μωρό.

Η Ημερησία της Κίνας δε διευκρίνισε τους λόγους που οδήγησαν τη διοίκηση του νοσοκομείου να αποδεχθεί το αίτημα της 60χρονης.

Η μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα που έχει γίνει μητέρα είναι, σύμφωνα με το Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, η Ισπανίδα Μαρία ντελ Κάρμεν Μπουσάδα ντε Λάρα, η οποία έφερε στον κόσμο με καισαρική δίδυμα το 2006 σε ηλικία 66 ετών και 358 ημερών.

Αυτή τη στιγμή, ο κινεζικός νόμος απαγορεύει στα ζευγάρια να αποκτήσουν περισσότερα από ένα παιδιά. Εφαρμόζονται πάντως εξαιρέσεις έως σήμερα για τα ζευγάρια των οποίων και τα δύο μέλη προέρχονται από οικογένειες με ένα παιδί, όπως και για τα μέλη εθνικών μειονοτήτων και τον αγροτικό πληθυσμό.

Όμως το Κομουνιστικό Κόμμα της Κίνας ανακοίνωσε το Νοέμβριο ότι στα ζευγάρια εκ των οποίων το ένα μέλος είναι μοναχοπαίδι θα τους επιτρέπεται να αποκτήσουν δύο παιδιά, μια αλλαγή που αναμένεται να επικυρωθεί αυτήν την εβδομάδα από την κινεζική Λαϊκή Εθνοσυνέλευση.

Από το τέλος της δεκαετίας του 1970 και την υιοθέτηση της πολιτικής του ενός παιδιού, περίπου ένα εκατομμύριο οικογένειες στην χώρα έχουν βρεθεί χωρίς κανέναν απόγονο και πολλά ζευγάρια ηλικιωμένων έχουν εγκαταλειφθεί σε μια επισφαλή κατάσταση χωρίς να έχουν ένα παιδί να τους βοηθά να αντεπεξέλθουν στις ιατρικές δαπάνες αλλά και αντιμέτωπους με τον πόνο να βιώνουν τη διακοπή του γενεαλογικού τους δέντρου – μιας πολύ σημαντικής διάστασης του κινεζικού πολιτισμού.

Η Χαϊλίν Σενγκ, συνταξιούχος νοσηλεύτρια, και ο σύζυγός της απολαμβάνουν συντάξεις σε φυσιολογικά επίπεδα, σημειώνουν άλλα κινεζικά μέσα ενημέρωσης, όμως η Σενγκ έχει αναγκαστεί να επιστρέψει στη δουλειά και να εκφωνεί ομιλίες σε συνέδρια για να κερδίζει χρήματα προκειμένου να μεγαλώσει τις δύο της κόρες.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία