 |
|
|  |  |  | 
Νεαρές Αφρικανές στρέφονται νομικά κατά της British Airways καταγγέλλοντας ότι έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από πιλότο της
Λονδίνο
Κορίτσια και νεαρές γυναίκες, που καταγγέλλουν ότι έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από έναν πιλότο της British Airways σε αφρικανικά σχολεία και ορφανοτροφεία, σκοπεύουν να καταθέσουν αγωγή εναντίον της αεροπορικής εταιρείας, ανακοίνωσε δικηγορική εταιρεία που τις εκπροσωπεί.
Οι δικηγόροι τους υποστηρίζουν ότι οι Βρετανικές Αερογραμμές θα πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνες για τις πράξεις του συγκυβερνήτη Σάιμον Γουντ, ο οποίος κατηγορείται ότι προέβη σε αυτές σε ενδιάμεσους σταθμούς πτήσεων στην Κένυα, την Ουγκάντα και την Τανζανία.
Ο 54χρονος Γουντ σκοτώθηκε όταν παρασύρθηκε από τρένο τον Αύγουστο του 2013, δύο εβδομάδες πριν εμφανιστεί στο δικαστήριο κατηγορούμενος για ασέλγεια και παραγωγή άσεμνων φωτογραφιών παιδιών.
"Ισχυριζόμαστε ότι ο Γουντ ήταν σε θέση να κακοποιήσει τα θύματά του λόγω της θέσης του στην εταιρεία και κυρίως μέσω της ενασχόλησής του με το κοινοτικό έργο της", δήλωσε η Νίκολα Μάρσαλ, δικηγόρος στην εταιρεία "Leigh Day", η οποία εκπροσωπεί 16 ενάγουσες, ηλικίας από οκτώ έως 20 ετών, που καταγγέλλουν ότι έχουν πέσει θύματά του.
"Τα σχολεία και τα ορφανοτροφεία, στα οποία φοιτούσαν ή φιλοξενούνταν οι πελάτισσές μας χρηματοδοτούνταν όλα από φιλανθρωπικές δωρεές της αεροπορικής εταιρείας και ο Γουντ κατείχε ρόλο-κλειδί στην διανομή αυτών των δωρεών για λογαριασμό της British Airways", ανέφερε η ίδια.
Ομάδα εκπροσώπων της δικηγορικής εταιρείας θα συναντηθεί με άλλα πιθανά θύματα του Γουντ στην Κένυα και στην Ουγκάντα μέσα στις προσεχείς εβδομάδες, πρόσθεσε η Μάρσαλ.
"Σοκαριστήκαμε και εκπλαγήκαμε στο άκουσμα αυτών των κατηγοριών εις βάρος του Σάιμον Γουντ, οι οποίες φέρεται να συνδέονται με τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες που αφορούν παιδιά εντελώς άσχετες με την θέση του ως εργαζομένου στην British Airways", αναφέρει ο βρετανικός εθνικός αερομεταφορέας σε ανακοίνωσή του.
Η υπόθεση θα εκδικαστεί από δικαστήριο του Λονδίνου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
