| << Επιστροφή στο χάρτη |
|
Της Τόνιας Μανιατέα
Κάτι παράξενο συμβαίνει με τούτο τον τόπο. Κάτι παράξενο συμβαίνει με όλη τη Κρήτη, δηλαδή. Δεν ξέρω γιατί συνδύασα την αυθεντική, την πραγματική μαγκιά με αυτό το νησί. Δεν το σκέφτηκα καν. Μόνο του μου ΄ρθε. Έτσι, σαν από ένστικτο κι ας κρατάει η σκούφια μου απ΄ την άλλη μεριά της Ελλάδας. Θες οι βεντέτες, θες οι μαντινάδες, θες ο Βενιζέλος κι ο Καζαντζάκης... Θες κι οι περίεργοι τύποι, οι Κρητίκαροι, που κατά καιρούς «σκόνταψαν» πάνω μου... Θαρρείς κι έχουν άλλο γονίδιο αυτοί. Μια μπέσα, μια αρχοντιά, αλλά όχι άκομψη, όχι απελέκητη. Πώς να το πω; Σα να ΄πιασε ο θεός ένα βράχο και τον λάξευσε περίτεχνα και τον έφτιαξε άνθρωπο. Και τον φύσηξε και του ΄δωσε ζωή. Κι έμεινε μέσα σου βράχος, συμπαγής, γερός να κουβαλάει όλη την τέχνη της σμίλης στα χέρια του «θείου δημιουργού», που λέει κι ο Πλάτωνας.
Ας είναι. Να. Γυρίζεις απ΄ τα Χανιά, που επέλεξες για τις λίγες μέρες ξεκούρασης και θαρρείς πως με τις απανωτές χειραψίες, τα ρακοκατανύξεις στους καφενέδες με τους γέροντες, τους ατελείωτους θρύλους, τις μαντινάδες, το γλέντι από το τίποτα, πέρασε μέσα σου άλλη ψυχή, άλλη ματιά, άλλη θωριά, που λεν κι εκείνοι...
|
|
|
| Κρατάει αιώνες...
Τα Χανιά δεν είναι ο μόνος όμορφος τόπος της Κρήτης, αλλά ΕΙΝΑΙ όμορφος τόπος. Και μέσα του, και έξω. Κι η φύση, κι οι άνθρωποι. Κι η παλιά κι η σύγχρονη ιστορία. Ίσως είναι ο μόνος -ή από τους λίγους- που η παλιά και η σύγχρονη ιστορία είναι τόσο ξεκάθαρα τοποθετημένες στο χώρο. Έξω απ΄ τα τείχη η νέα πόλη. Μέσα η παλιά. Τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα. Κατά έναν περίεργο τρόπο, η παλιά πόλη συγκεντρώνει όλες τις ζώνες του πολιτισμού στο πέρασμα του χρόνου. Σκεφτείτε πώς εξακριβώνουν τη χρονολογία ενός δένδρου οι επιστήμονες. Το κόβουν και μετρούν τους δακτυλίους των αιώνων, που σήκωσε. Κάπως έτσι είναι κι η παλιά πόλη των Χανίων. Μόνο που εδώ, δεν χρειάζεται να διαθέτεις επιστημονική κατάρτιση, ούτε βέβαια εξειδικευμένη ερευνητική ματιά. Μια βόλτα αρκεί.
|
|
|
|
|
Αυτός ο τόπος κρατάει αιώνες. Όπως όλη η Ελλάδα, δηλαδή. Μόνο που αν στο Ηράκλειο βρείτε την Κνωσό και τη Φαιστό, τεράστια αρχαιολογικής σημασίας μνημεία, εδώ θα βρείτε μια ακριβή αναφορά του Ομήρου! Την αρχαία Κυδωνία. Εδώ ήταν. Στο λόφο, μετά το τζαμί του Κιουτσιούκ Χασάν, ήταν η Ακρόπολη αυτής της σπουδαίας πόλης, η οποία μάλιστα έγινε και αυτόνομη την εποχή του Ρωμαίου Καίσαρα Αύγουστου και απέκτησε τεράστια ισχύ. Έκτοτε, Βυζαντινοί, Βενετοί, Τούρκοι. Κι όλοι άφησαν τα σημάδια τους. Τα βλέπεις περιδιαβαίνοντας.
Ύστερα ήρθαν οι σύγχρονοι... βάρβαροι. Αυτοί που γέμισαν τον τόπο ταβέρνες και μπαρ. Αλλά, έτσι είναι. Η ανάπτυξη, η εξέλιξη, ο τουρισμός... Δεν ξέρω αν όλ΄ αυτά υπήρξαν ποτέ απόλυτα ταιριασμένα με την παράδοση, την ιστορία, το φυσικό κάλος, αλλά δεν έχει σημασία Αυτό που μετράει είναι ότι τα σημερινά Χανιά είναι μια πόλη με πολλά πρόσωπα, με σαφείς διαχωριστικές γραμμές, με φανερές και κρυμμένες ομορφιές, και με παράξενα γοητευτικούς ανθρώπους, που αν τους κερδίσεις, θα σε βάλουν στο σπίτι τους, θα σε ταΐσουν, θα σε ποτίσουν, θα σε κοιμίσουν. Αν όχι; Δε θα γυρίσουν να σε κοιτάξουν.
|
|
|
| Τι θα φάω-Πώς θα πάω
Αποφάσισα να επισκεφθώ την Κρήτη πολύ σύντομα. Είμαι σχεδόν και πάλι σε ψυχολογία προετοιμασίας. Μου λένε πως είναι όμορφα όλες τις εποχές κι ίσως περισσότερο το χειμώνα, όταν χουχουλιάζοντας στον μάλλινο γιακά του πουλόβερ σου, περπατάς κατά μήκος του παλιού κάστρου ή της παραλίας. Όταν χώνεσαι βιαστικά στο καλντερίμι, να μη σε μουλιάσει η βροχή, αναζητώντας κάποιο απ΄ τα καφέ της πόλης για ν΄ απολαύσεις ένα ζεστό ή ένα ρακί.
Κι ύστερα, δρόμο για φαί. Γιατί η κουζίνα εδώ, δεν παίζεται. Αν μάλιστα, έχετε την ευτυχία να φάτε σπιτικό φαγάκι, αξέχαστο θα σας μείνει. Λοιπόν, ονειρεύομαι ντάκο, μπουμπουριστούς χοχλιούς και σταμναγκάθι. Κι αν δεν γνωρίζετε τι ακριβώς είναι όλ΄ αυτά, δε θα σας πω. Είναι έκπληξη.
Να πάω, λοιπόν. Το να πας είναι εύκολο. Πτήσεις άπειρες, καθημερινές, με διάφορες εταιρίες. Πλοία, επίσης (Χανιώτης μου εξομολογήθηκε ότι αν δεν πάρει πλοίο για να πάει στην πατρίδα του, νιώθει μισός... Είπαμε. Είναι περίεργοι οι Κρητίκαροι).
Να πας... Το να πας είναι εύκολο. Το θέμα είναι, πώς γυρίζεις...
|
|
|
 |
|
