Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το θησαυροφυλάκιο που ούτε ο εκατομμυριούχος δεν μπορεί να αφήσει τα λεφτά του



Λονδίνο.-

«Δεν ασχολούμαστε με εκατομμυριούχους», δήλωσε κοφτά στον «Guardian» ο
Sean Hoey, διευθυντής της νέας εγκατάστασης που άνοιξε η International
Bank Vaults (IBV) στο Λονδίνο , «εμείς κάνουμε δουλειές μόνο με
δισεκατομμυριούχους».
Και πράγματι το λονδρέζικο κτίριο της γνωστής εταιρίας φύλαξης
τιμαλφών φιλοδοξεί να εκμεταλλευτεί μια νέα τάση που αναδύθηκε στην
επιχειρηματική ελίτ των 9 μηδενικών.
Ένα μέγαρο 120 ετών τροποποιήθηκε καταλλήλως ώστε να μεταμορφωθεί σε
χρηματοκιβώτιο Επιπέδου 2 και να στεγάσει πράγματα που οι περισσότεροι
ούτε να ονειρευτούν μπορούν.
«Είμαστε το ακριβότερο θησαυροφυλάκιο του Λονδίνου. Στην
πραγματικότητα, όλου του κόσμου», λέει με μια δόση κομπασμού ο Hoey,
«ξέρετε όμως τι λένε, ό,τι πληρώνεις παίρνεις. Και οι πελάτες θα είναι
βασιλιάδες εδώ».
Ας δούμε όμως τι είναι αυτή η παράξενη τράπεζα που κάνει ακόμα και τα
καλύτερα υποκαταστήματα γνωστών ιδρυμάτων να κοκκινίζουν από ντροπή σε
όρους εξυπηρέτησης εκλεκτών πελατών…

Ένα θησαυροφυλάκιο αλλιώτικο από τα άλλα

Δίπλα στο φημισμένο Dorchester Hotel στην πανάκριβη Park Lane του
κεντρικού Λονδίνου υπάρχει ένα ιστορικό μέγαρο 120 ετών. Η
μεγαλοπρεπής έπαυλη, γνωστή ως Stanhope House, χτίστηκε το 1901 για να
επιτρέψει στον ζάπλουτο σαπουνοβιομήχανο Robert William Hudson να έχει
προνομιακή θέα στο Hyde Park.
Είναι πράγματι αποκλειστικά για δισεκατομμυριούχους. Κι όχι μόνο γιατί
οι τιμές είναι απαγορευτικές για κάθε άλλη εισοδηματική τάξη.
Όπως αποκάλυψε ο Hoey στη βρετανική εφημερίδα, το μικρότερο κουτάκι
εδώ, μόλις 5 εκατοστά μήκος, 16 εκατοστά πλάτος και 49 εκατοστά βάθος,
κοστίζει πάνω από 700 ευρώ τον χρόνο.
Για να το δούμε στην προοπτική του, ένα διπλάσιο σε διαστάσεις κουτί
στο πολυτελές πολυκατάστημα Harrods, που ήταν μέχρι τώρα το ακριβότερο
μέρος στο Λονδίνο για τη φύλαξη τιμαλφών, κοστίζει λιγότερο από 550
ευρώ.
Γι’ αυτό και ο Hoey, τον οποίο άρπαξε καθόλου τυχαία η IBV από τα
Harrods, λέει με καμάρι πως το νέο θησαυροφυλάκιο «είναι πολύ
ακριβότερο από του Harrods». Και πάλι όμως, ακόμα κι αν μπορείς να
πληρώσεις το αλμυρό αντίτιμο και έχεις με τι να γεμίσεις αυτά τα
κουτιά, αν δεν είσαι δισεκατομμυριούχος δεν πρόκειται να σου
νοικιάσουν θέση.
Ο Hoey παραείναι σαφής για να χωράνε παρερμηνείες στα λόγια του. Αν
και η πολιτική της εταιρίας, πέρα από την έρευνα για την οικονομική
σου κατάσταση, έχει κι έναν ακόμα τρόπο να ξεχωρίζει τον
εκατομμυριούχο από τον δισεκατομμυριούχο. Την τιμή!
Ποιος άλλος μπορεί να πληρώνει 3 εκατ. ευρώ τον χρόνο για ένα δωμάτιο
ασφαλείας για τον χρυσό του; Και ποιος έχει σε τελική τόσο χρυσό στα
χέρια του;

Οι κροίσοι ρευστοποιούν τις μετοχές τους και τις κάνουν χρυσό

Μια νέα τάση έχει αναδυθεί στην επικράτεια του μεγάλου κεφαλαίου
τελευταία και αυτή ακριβώς προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ο «κουμπαράς των
δισεκατομμυριούχων», όπως έσπευσαν ήδη να αποκαλέσουν το
θησαυροφυλάκιο.
Οι κροίσοι αποσύρουν τα χρήματά τους από το χρηματιστήριο, φοβούμενοι
μια νέα ύφεση της αγοράς, και επενδύουν τώρα σε χρυσό.
Forbes και Bloomberg μιλούσαν από την αρχή του 2019 για τη νέα τάση.
Το ευμετάβλητο τοπίο της παγκόσμιας οικονομίας ωθεί τους μεγιστάνες σε
στρατηγική αναδίπλωση και επένδυση σε κάτι που μοιάζει παλιό. Παλιό
αλλά σταθερό.
Ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής της κτηματομεσιτικής Sam Zell
εξομολογήθηκε χαρακτηριστικά στο Bloomberg τον Ιανουάριο ότι επένδυσε
για πρώτη φορά στη ζωή του σε χρυσό. «Χρυσό αμοιβαίο» αποκάλεσε το
πολύτιμο μέταλλο, καθώς η προσφορά του χρυσού συρρικνώνεται
παγκοσμίως.
Αλλά και τον Ιούνιο ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης hedge fund, Paul
Tudor Jones, είπε στο ίδιο περιοδικό πως ο χρυσός «έχει κάνει όλους να
τον αναζητούν». Το επιβεβαίωσε και στο Business Insider ο Ashley
Folkes, αντιπρόεδρος της επενδυτικής Moors & Cabot.
Όσο για τους φόβους μιας επικείμενης οικονομικής ύφεσης, δεν είναι
καθόλου αβάσιμοι. Η Morgan Stanley προειδοποίησε τους πάντες τον
Αύγουστο πως μια παγκόσμια κρίση είναι προ των πυλών, παρά τις
συνδυασμένες προσπάθειες των Κεντρικών Τραπεζών ΗΠΑ, Κίνας και
Γερμανίας να σώσουν την παρτίδα.
Τώρα είναι η μεγάλη στιγμή για τον χρυσό και κάπου πρέπει να
στεγαστούν όλες αυτές οι ράβδοι…
Πηγές Guardian,newsbeast.gr



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία