Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Καταλωνία προετοιμάζεται πυρετωδώς για το δημοψήφισμα της ανεξαρτησίας και αποστέλλει επεξηγηματικά μνημόνια στις ξένες κυβερνήσεις



Πηγές: La Vangiardia, El Publico

Ακριβώς δύο μήνες πριν την προγραμματισμένη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος της 1ης Οκτωβρίου για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας, η τοπική κυβέρνηση και τα κόμματα που στηρίζουν την απόσχισή της από την Ισπανία, εντείνουν τις προετοιμασίες για τον δρόμο προς τις κάλπες και την ‘άμυνά’ τους απέναντι στο κεντρικό κράτος, που επιθυμεί να ακυρώσει νομικά και ηθικά τη διαδικασία.

Προκειμένου να μειωθούν δραστικά οι χρόνοι της διαβούλευσης στο τοπικό Παρλαμέντ (Κοινοβούλιο), τα δύο πιο ένθερμα υπέρ της ανεξαρτησίας κόμματα, το συντηρητικό «Μαζί για το Ναι» (Junts pel Si) και το αριστερό CUP ,κατέθεσαν με κατ’ επείγουσα διαδικασία τον νόμο για το δημοψήφισμα, ακριβώς την τελευταία μέρα πριν τη θερινή διακοπή των εργασιών του Σώματος. Παρ’ όλο που με τη διαδικασία του κατ’επείγοντος αποφεύγεται μία παρατεταμένη εξέταση του περιεχομένου του νομοσχεδίου, το Παρλαμέντ θα πρέπει ωστόσο να πραγματοποιήσει δύο ολομέλειες μετά την επανέναρξη των εργασιών του στις 16 Αυγούστου: μία για να εγκρίνει την κατάθεσή του και μία δεύτερη για την τελική του ψήφιση. Μολαταύτα, κατ’ αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ότι η κύρωσή του ως νόμος θα έχει περαιωθεί μέχρι τα τέλη του μήνα, ή το αργότερο αρχές Σεπτεμβρίου.

Όσον αφορά την ηθική θωράκιση της διαδικασίας του δημοψηφίσματος μέσω μίας διεθνούς νομιμοποίησης, η τοπική εφημερίδα La Vanguardia αποκαλύπτει , παραθέτοντας συνάμα και το αγγλικό κείμενο, πως το γραφείο Εξωτερικών Υποθέσεων της τοπικής κυβέρνησης απέστειλε στις ξένες κυβερνήσεις ένα 20σέλιδο μνημόνιο, με το περιεχόμενο του νόμου για το δημοψήφισμα, εξηγώντας την ανάγκη του καταλανικού λαού να έχει δικαίωμα στην αυτοδιάθεσή του.

«Η Καταλωνία μετατρέπεται σε μία δομική μειονότητα εντός του Ισπανικού κράτους, γεγονός που την εμποδίζει να χαίρει της πλήρης αναγνώρισής της, της αντιπροσώπευσης και της συμμετοχής της στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ζωή του Ισπανικού κράτους, απελευθερωμένη από κάθε είδους διάκριση», τονίζεται στο μνημόνιο που απέστειλε η τοπική κυβέρνηση, εξηγώντας πως ο νόμος για το δημοψήφισμα αποτελεί ένα όργανο που έχει εγκριθεί από 68 από τους 135 βουλευτές του Κοινοβουλίου της Καταλωνίας, προκειμένου να δυνηθούν οι πολίτες της να εκφράσουν τη βούλησή τους την 1η Οκτωβρίου.

Επιπλέον, στο ίδιο αγγλικό κείμενο προστίθεται πως ο νόμος αυτός «επιδιώκει να δώσει μία δημοκρατική απάντηση» στο θέμα του Καθεστώτος της Αυτονομίας (Estatut), που οι προβλέψεις του έχουν περικοπεί από το Ισπανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, κι οι νόμοι που απέρρεαν από αυτό έχουν ακυρωθεί από το ανώτατο δικαστικό όργανο. Σύμφωνα με την καταλανική πλευρά, η μόνη ανταπόκριση στις αξιώσεις της υπήρξε μία «δικαστική επίθεση ενάντια σε όσου υποστηρίζουν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος» και η «περιστολή της αυτοδιακυβέρνησης της Καταλωνίας».

Στο μνημόνιο περιγράφονται οι τρείς κύριοι στόχοι του νόμου για το δημοψήφισμα. Πρώτον, «η ανάγκη να βρεθεί μία πολιτική λύση στην πολιτική διένεξη με την Ισπανική κυβέρνηση, επιτρέποντας στους πολίτες της Καταλωνίας να υιοθετήσουν μία σαφή κι αδιαμφισβήτητη θέση μέσω του δημοψηφίσματος. Δεύτερον, «η ανάγκη να δωθεί απάντηση στην αξίωση εξέφρασαν στην κάλπη οι πολίτες της Καταλωνίας και η οποία έδωσε μία κυβέρνηση και μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία που καλείται να δώσει απάντηση σύμφωνα με τις δημοκρατικές αρχές». Τρίτον, «η ύπαρξη ενός διεθνούς νομικού πλαισίου που θα καθιστά δυνατή τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία, όπως και για τη δημιουργία ενός νέου κράτους εντός της Ευρώπης, που θα βασίζεται στην υποχρέωση του κάθε κράτους να χειρίζεται δημοκρατικά τις διαφωνίες του, τον σεβασμό στα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες του ανθρώπου, το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση και το δικαίωμα στη διορθωτική απόσχιση».

Η κυβέρνηση της Καταλωνίας διαβεβαιώνει στις ξένες κυβερνήσεις πως ο νόμος για το δημοψήφισμα προβλέπει «μία σειρά από κοινούς μηχανισμούς συμβατούς με αυτούς που σε διεθνές επίπεδο που διέπουν τις εκλογικές διαδικασίες, περιλαμβανομένης και της ίδρυσης μίας εκλογικής αρχής, της σύνθεσης εφορευτικών επιτροπών στα εκλογικά κέντρα, εκλογικών ψηφοδελτίων και κέντρων διεξαγωγής της ψηφοφορίας».

«Προβλέπεται πως ο νόμος θα εγκριθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν το Κοινοβούλιο της Καταλωνίας επανέλθει στις εργασίες του μετά τη θερινή διακοπή», ανακοινώνεται στο αγγλικό κείμενο που απεστάλη στις ξένες κυβερνήσεις.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία