Τον έχουν αποκαλέσει το χρυσό παιδί της Ελληνικής Πάλης και όχι άδικα. Ο,τι αγγίζει γίνεται... χρυσός, σαν σύγχρονος Μίδας και έχει καταφέρει κάτι, που δεν έχει πετύχει ποτέ αθλητής της Πάλης, σε όλον τον κόσμο. Σε 5 διοργανώσεις (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα), έχει ισάριθμα μετάλλια στην ηλικιακή κατηγορία των Παίδων. 

Ο Γιώργος Πιλίδης -περί ού ο λόγος- μίλησε στο AΠΕ-ΜΠΕ για το γεγονός ότι ανέβηκε για δεύτερη διαδοχική χρονιά στο υψηλότερο σκαλί του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Μίλησε για τις θυσίες που έχει κάνει και αναφέρθηκε στον έναν και μοναδικό στόχο, που έχει. Κι αυτός ο στόχος είναι το μοναδικό μετάλλιο που λείπει από την πλούσια συλλογή του. Ο τίτλος του Παγκόσμιου πρωταθλητή Παίδων! Είναι βέβαιος ότι στην Αθήνα (σ.σ. 4-10 Σεπτεμβρίου στα Ανω Λιόσια) θα καταφέρει να φορέσει στο στήθος το χρυσό μετάλλιο κι έτσι θα του ταιριάζει απόλυτα ο τίτλος του «χρυσού παιδιού»!

ΕΡ: Γιώργο κατέκτησες το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Παίδων. Το δεύτερο στην σειρά και το τρίτο στην ηλικιακή κατηγορία των Παίδων...

«Είναι ένα αποτέλεσμα που το περίμενα και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Εδειξα ότι είμαι σε καλή κατάσταση και η απόδοσή μου ήταν πολύ καλή. Χαίρομαι πάρα πολύ που κατάφερα να ανέβω ξανά στην κορυφή».

ΕΡ: Μου λες ότι το περίμενες, αλλά μόλις τελείωσε ο αγώνας έπιασες το πρόσωπό σου με ένταση, σαν να μην το πίστευες...
«(γέλια) Όχι. Ευχαρίστησα τον Θεό γι αυτό που μου έδωσε. Δεν είναι ότι δεν το πίστευα. Είναι μια προσευχή που λέω κάθε ημέρα και ήθελα να ευχαριστήσω τον Θεό!»

ΕΡ: Εχεις καταφέρει κάτι που στην ιστορία της Πάλης δεν το έχει πετύχει κανείς. Τρία μετάλλια σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και δύο σε Παγκόσμια... Πως είναι να έχεις γράψει ιστορία;
«Είναι πραγματικά συγκινητικό, να έχεις καταφέρει κάτι στον κόσμο μόνο εσύ. Αλλά αυτή την στιγμή δεν το σκέφτομαι. Εχω στο μυαλό μου μόνο το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας».

ΕΡ: Τι θυσίες χρειάζεσαι για να φτάσεις στην κορυφή;

«Είναι πάρα πολλές. Χρειάζεται καθημερινή προπόνηση και πολλές φορές 2-3 φορές την ημέρα. Τα αφήνεις όλα στην άκρη και δεν σκέφτεσαι ούτε βόλτες, ούτε διασκεδάσεις ούτε τίποτα. Μόνο την Πάλη. Επίσης θα πρέπει να ακολουθείς και συγκεκριμένη διατροφή. Θέλει πολλές θυσίες».

ΕΡ: Οι επιτυχίες αυτές μπορούν να σε αποπροσανατολίσουν από τον στόχο σου στο Παγκόσμιο;
«Τα τρία μετάλλια στο Ευρωπαϊκό δεν με έχουν επηρρεάσει αυτή την στιγμή και δεν το σκέφτομαι καθόλου. Ο δικός μου ο στόχος είναι ένας. Το χρυσό στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το μόνο που θα με ικανοποιήσει 100%, είναι αυτό το μετάλλιο. Αυτό το μετάλλιο θα με κάνει πραγματικά χαρούμενο».

ΕΡ: Δεν έχεις όμως αρκετό χρόνο για ξεκούραση, αφού και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας, θα διεξαχθεί σε λιγότερο από 1,5 μήνα. 

«Δεν υπάρχει χρόνος για ξεκούραση. Η προετοιμασία μου ξεκινάει άμεσα και θα ετοιμαστώ ακόμα καλύτερα από το Ευρωπαϊκό. Ελπίζω χωρίς τραυματισμούς. Θα δουλέψω πιο σκληρά και θα καταφέρω να κατακτήσω το χρυσό μετάλλιο».

ΕΡ: Το γεγονός ότι το Παγκόσμιο πρωτάθλημα θα γίνει στην Αθήνα θα σου δώσει δύναμη ή θα σε αγχώσει; 

«Πιστεύω ότι θα μου δώσει δύναμη, γιατί θα έχω μεγάλη κερκίδα. Θα έρθουν να με δουν συγγενείς, φίλοι, συναθλητές. Υπάρχει, βέβαια και μια περίπτωση να με επηρρεάσει αρνητικά γιατί θα με πιάσει άγχος. Αλλά νομίζω ότι θα με βοηθήσει».

ΕΡ: Ο κόσμος της Πάλης σε αποκαλεί το χρυσό παιδί, γιατί σε κάθε διοργάνωση κατακτάς μετάλλιο. Σου αρέσει αυτός ο χαρακτηρισμός;
«Νομίζω ότι θα μου ταιριάζει καλύτερα μετά το παγκόσμιο. Που θα έχω κατακτήσει και το χρυσό μετάλλιο».

ΕΡ: Ο κόσμος σε γέμισε με μηνύματα για την τεράστια επιτυχία σου. Θα ήθελες να τους στείλεις ένα μήνυμα; 

«Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη σε όσους δεν απάντησα. Είχα 400 μηνύματα μετά τον τελικό και δεν πρόλαβα να απαντήσω σε όλους. Εχω όμως διαβάσει όλα τα μηνύματα». 

ΕΡ: Για μια ακόμη φορά σήκωσες μαζί με την ελληνική σημαία και την ποντιακή...
«Θέλω να πω σε όλους τους Πόντιους πως όσο παλεύω και νικώ θα σηκώνω την ποντιακή σημαία ψηλά!» 

ΕΡ: Που θα ήθελες να αφιερώσεις το χρυσό μετάλλιο;
«Το αφιερώνω στον άνθρωπο που με έφερε στο άθλημα, τον παππού μου. Που έχει πάρει και τον ρόλο του πατέρα μου. Επίσης θα ήθελα να το αφιερώσω στον προπονητή μου, που δίπλα του έχω μάθει τόσα πολλά».