Η Βανέσα Ρεντγκρέιβ πέρασε έξι δεκαετίες μπροστά από τις κάμερες. Τώρα, όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός αποφάσισε να περάσει πίσω από αυτές.

Έτσι, στα 80 της χρόνια η Βρετανίδα ηθοποιός και ακτιβίστρια κάνει το ντεμπούτο της με την ταινία «Sea Sorrow» ένα άκρως προσωπικό ντοκιμαντέρ που αναφέρεται στην προσφυγική κρίση και θα κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών αυτόν τον μήνα.

«Όλη μου η ζωή είναι συνδεδεμένη με την προσφυγιά», δήλωσε η Ρεντγκρέιβ, καθώς είναι μία από τα χιλιάδες παιδιά που διέφυγαν από το Λονδίνο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου για να γλυτώσουν από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών.

Το «Sea Sorrow» είναι μία μίξη ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας και περιλαμβάνει τις εμπειρίες της ηθοποιού καθώς και συνεντεύξεις από πρόσφυγες και αλληλέγγυους. Στην ταινία μιλάει και ο Βρετανός πολιτικός Αλφ Νταμπς, που έφυγε από την ναζιστική Τσεχοσλοβακία όταν ήταν παιδί. Επίσης στο φιλμ περιλαμβάνεται μία σκηνή από το σαιξπηρικό έργο «The Tempest» (Η Τρικυμία).

Η Ρεντγκρέιβ δήλωσε ότι ο γιος και συνεργάτης της στην παραγωγή της ταινίας Κάρλο Νέρο ήταν αυτός που την έπεισε να συμπεριλάβει στο ντοκιμαντέρ αυτοβιογραφικό υλικό.

«Φοβόμουν, να μην γίνει μία ταινία για μένα», δήλωσε πρόσφατα η ηθοποιός στο Associated Press, συμπληρώνοντας ότι ήθελε να είναι μία ταινία για τους πρόσφυγες.

«Αλλά νομίζω ότι με αυτή την ιστορία θα πω μαζί με τον Αλφ Νταμπς και τους πρόσφυγες αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να διδαχτούμε όλοι και να υπενθυμίσουμε στους ανθρώπους ότι μπορεί να συμβεί στον καθένα», είπε η Ρεντγκρέιβ.

Είναι ένα μάθημα που πολλοί άνθρωποι στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική έχουν ξεχάσει καθώς έχουν ξεθωριάσει οι άμεσες αναμνήσεις του πολέμου. Τα τελευταία χρόνια έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας ιστορίες ανθρώπων που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να ξεφύγουν από ξηρά ή θάλασσα από τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου αναζητώντας μία καλύτερη ζωή. Η ηθοποιός λέει ότι αυτές οι αναφορές μπορεί να είναι ισχυρές, αλλά συχνά μετατρέπουν τους πρόσφυγες σε «ροή εικόνων και όχι σε ροή πραγματικών ανθρώπων».

«Μια φορά κι έναν καιρό σπούδαζαν στο πανεπιστήμιο. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν γιατροί, ήταν δάσκαλοι. Είναι πραγματικοί άνθρωποι», τόνισε η Ρεντγκρέιβ, η οποία από το 1990 είναι πρέσβειρα της UNICEF.

«Νομίζω ότι όλοι, ακόμα κι εγώ, κινδυνεύουμε να χάσουμε την ανθρωπιά μας. Πρέπει να κάνουμε αυτό που οι ψυχίατροι ή ψυχολόγοι λένε: δουλέψτε πάνω σ΄ αυτό».