Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο διάσημος βρετανός ηθοποιός  Μάικλ Σιν θα αφήσει την υποκριτική για να γίνει ακτιβιστής της καταπολέμησης του ακροδεξιού λαϊκισμού



Πηγή: The Independent

Ο βρετανός ηθοποιός Μάικλ Σιν θα αφήσει την υποκριτική για να αφοσιωθεί στον ακτιβισμό για την καταπολέμηση του ακροδεξιού λαϊκισμού, σύμφωνα με την εφημερίδα The Independent.

Ο 47χρονος πρωταγωνιστής ανησυχεί τόσο από τις διαστάσεις που λαμβάνει το φαινόμενο αυτό, ώστε να αφήσει τη Σάρα Σίλβερμαν, τη σύντροφό του τα τελευταία δύο χρόνια, καθώς και την οικογένειά του στο Λος Άντζελες και να μετακομίσει στο Πορτ Τάλμποτ της νότιας Ουαλίας. Σκοπός του είναι να καταπολεμήσει τη "δημαγωγική, φασιστική" πολιτική, που πιστεύει ότι μαστίζει τη Δύση την τελευταία δεκαετία.

Με την απόφασή του να μετακομίσει, ο Σιν δεν ξέρει αν θα επιβιώσει η σχέση του με τη Σάρα Σίλβερμαν.

Μιλώντας στην εφημερίδα Times ο Σιν τόνισε: "Όπως οι ναζί έπρεπε να είχαν εμποδιστεί στη Γερμανία τη δεκαετία του 1930, έτσι και αυτή η κατάσταση που σημειώνει άνοδο πρέπει να σταματήσει".

"Αυτό δεν πρόκειται να μοιάζει έτσι έπειτα από δέκα χρόνια. Τα πάντα έχουν αλλάξει. Τα ζάρια ρίχνονται ξανά", υπογράμμισε.

Η γενέτειρά του, με πληθυσμό 37.000 κατοίκους, υπερψήφισε το Brexit, ένα αποτέλεσμα που απογοήτευσε τον ηθοποιό και που συνέτεινε στην απόφασή του να αφοσιωθεί στον ακτιβισμό αρχίζοντας τη δράση από τη γενέτειρά του. Οι φόβοι του εντάθηκαν μετά και την άνοδο του Τραμπ και τις εντάσεις που έχουν συσσωρευτεί από τη διχαστική ρητορική του.

Ο Σιν άρχισε να στρέφεται στον ακτιβισμό σε θέματα πολιτικής και κοινωνίας το 2011, όταν συντόνισε το θεατρικό έργο Το Πάθος στο Πορτ Τάλμποτ με εκατοντάδες κατοίκους να λαμβάνουν μέρος σε αυτό. Επίσης ανέπτυξε σημαντική δράση υπέρ της Unicef και πέρασε ολόκληρους μήνες ταξιδεύοντας μεταξύ Βρετανίας και Ισπανίας για να εξετάσει κοινωνικά προγράμματα που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στη γενέτειρά του.

"Η μεγαλύτερη υπηρεσία που μπορείς να κάνεις είναι να υπηρετείς το σύνολο, να υπηρετείς την Ιστορία της οποίας είσαι ένα κομμάτι. Η Ιστορία είναι σπουδαιότερη από οποιοδήποτε πρόσωπο μέσα σε αυτήν".

Το 2015, ο Σιν έδωσε μια δυναμική ομιλία για τη διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας στη Βρετανία, την αναποτελεσματικότητα των σύγχρονων βουλευτών, τους οποίους επέκρινε ότι είναι υπέρ το δέον "προσεκτικοί, διστακτικοί, φοβισμένοι να πουν ότι νιώθουν φόβο για την αλλοτρίωση ενός μέρους του εκλογικού σώματος". Ο Σιν είπε ότι η μεγάλη ανταπόκριση σε αυτή την ομιλία που εκφώνησε σε μια συγκέντρωση στη νότια Ουαλία υπό βροχή, τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να αφυπνίσει και να έχει υποστήριξη.

Ο Μάικλ Σιν πρώτα επιβεβαίωσε ότι θα επιστρέψει στη Βρετανία, σε συνέντευξη στην εφημερίδα The Telegraph τον Μάρτιο. Τότε παρουσίασε τα σχέδια του λέγοντας ότι είναι ένα "νέο κεφάλαιο" γι' αυτόν όπως και ότι θα ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία