Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γαλλία - Επιθέσεις - Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ

Ο ισλαμιστής, που έκλεβε τα πορτοφόλια των συμμαθητών του και θεωρείται σήμερα ο εγκέφαλος της αιματοχυσίας στο Παρίσι, φοίτησε σε ένα από τα καλύτερα σχολεία του Βελγίου



Πηγές: Γαλλικό Πρακτορείο, BBC, The Independent

"Ενας από τους πιο δραστήριους δήμιους του Ισλαμικού Κράτους" στη Συρία, όπως μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός RTL στη Γαλλία. Είναι ο άνθρωπος που θεωρείται "εγκέφαλος" των πρόσφατων επιθέσεων στο Παρίσι και στόχος της αστυνομικής επιχείρησης που έγινε την Τετάρτη στο βόρειο προάστιο Σεν Ντενί της γαλλικής πρωτεύουσας.

Ο 28χρονος βέλγος τζιχαντιστής Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ, μαροκινής καταγωγής, μεγάλωσε στη λαϊκή συνοικία Μόλενμπεκ των Βρυξελλών, όπου κατοικούν πολλοί άραβες μετανάστες και η οποία χαρακτηρίζεται από τα υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Τα τελευταία χρόνια, το Μόλενμπεκ έχει "την μεγαλύτερη συγκέντρωση ξένων τρομοκρατών στην Ευρώπη", όπως δηλώνει η Λίζμπεθ βαν ντερ Χάιντε του Κέντρου για την Τρομοκρατία και την Αντιτρομοκρατία του πανεπιστημίου Leiden στην Ολλανδία.

Επιπλέον, το Βέλγιο είναι η χώρα εκείνη της ΕΕ με τους περισσότερους κατά κεφαλήν τζιχαντιστές που έχουν πάει να πολεμήσουν στο Ιράκ και στη Συρία.

Όπως περιγράφει στην εφημερίδα The Independent ο Τσάρλι Γουίντερ, αναλυτής σε θέματα ασφαλείας που ειδικεύεται στο ΙΚ, το προφίλ του Αμπαούντ ταιριάζει με εκείνο ενός ανθρώπου ικανού να σχεδιάσει τις πολύνεκρες επιθέσεις στο Παρίσι.

"Είναι ακριβώς ο τύπος ανθρώπου που θα περίμενε κάποιος να σχεδιάσει κάτι τέτοιο. Δεν περνάς από το να μην επιχειρείς τίποτα στο να σχεδιάζεις μία επίθεση με τη συμμετοχή πολλών δραστών, πολλαπλών στόχων και όπλων".

Φανατικός τζιχαντιστής, ο Αμπαούντ, σύμφωνα με τα βελγικά μέσα ενημέρωσης, έχει απαγάγει και μεταφέρει στη Συρία τον 13χρονο αδελφό του Γιουνές, ο οποίος θεωρείται ότι είναι ο μικρότερος σε ηλικία τζιχαντιστής του ΙΚ.

"Το τσογλάνι" που παρενοχλούσε τους συμμαθητές και τους καθηγητές του ή έκλεβε πορτοφόλια, όπως περιέγραψε ένας πρώην συμμαθητής του στη βελγική ταμπλόιντ La Derniere Heure, είναι συνεργός του Σαλάχ Αμπντεσλάμ, ενός από τους δράστες των επιθέσεων στο Παρίσι που διαφεύγει του οποίου ο αδελφός Μπραχίμ ανατινάχθηκε στο μπαρ Comptoir Voltaire της γαλλικής πρωτεύουσας.

Τόσο ο Αμπαούντ, όσο και ο Αμπντεσλάμ, φυλακίστηκαν στο Βέλγιο το 2010 για ένοπλη ληστεία.

Το πραγματικό όνομα του είναι Αμπού Ουμάρ αλ-Μπαλτζίκι και εντάχθηκε στο Ισλαμικό Κράτος στις αρχές του 2013, αλλά δεν είναι σαφές πότε ριζοσπαστικοποιήθηκε. Σύμφωνα με το Associated Press, μάλιστα, φοίτησε σε ένα από τα καλύτερα σχολεία του Βελγίου, το Saint-Pierre d'Uccle.

Φέρεται ότι είναι γιος ενός μαροκινού καταστηματάρχη κι είναι εκείνος που εμφανίζεται σε προπαγανδιστικό βίντεο του ΙΚ, το 2014, να οδηγεί ένα φορτηγάκι σέρνοντας από πίσω του ακρωτηριασμένα πτώματα και οδηγώντας τα σε ομαδικό τάφο.

Ο Αμπαούντ συμμετείχε στον σχεδιασμό τρομοκρατικών επιθέσεων σε τρένα και εκκλησίες οι οποίες απετράπησαν καθώς και στο σχέδιο δολοφονίας βέλγων αξιωματούχων της αστυνομίας λίγες μέρες μετά τις επιθέσεις στο Charlie Hebdo τον περασμένο Ιανουάριο, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες το τηλέφωνό του είχε εντοπιστεί τότε στην Ελλάδα. Φέρεται να επέβλεψε και να χρηματοδότησε τις επιθέσεις στο Παρίσι.

Συγκεκριμένα, μαζί με δύο άλλους βέλγους τζιχαντιστές, τους Χαλίντ Μπεν Λάρμπι και Σουφιάν Αμγκάρ, σχεδίαζαν να σκοτώσουν αστυνομικούς, αλλά η αστυνομία πραγματοποίησε έφοδο στο κρησφύγετό τους στο Βερβιέρ προτού προλάβουν να προχωρήσουν στις επιθέσεις.

Ο Μπεν Λάρμπι και ο Αμγκάρ σκοτώθηκαν σε ανταλλαγή πυρών με την αστυνομία, η οποία στο κρησφύγετό τους ανακάλυψε καλάσνικοφ, υλικό για κατασκευή βόμβας και αστυνομικές στολές στις 15 Ιανουαρίου.

Ο Αμπαούντ δεν βρισκόταν όμως στο σπίτι τη στιγμή εκείνη και κατάφερε να διαφύγει στη Συρία και έναν μήνα αργότερα να εμφανίζεται μάλιστα στο έβδομο τεύχος του προπαγανδιστικού περιοδικού του ΙΚ, το Dabiq.

Σε αυτό καυχιέται για τα σχέδιά του να "σκορπίσει τον τρόμο" στη Δύση και υποστηρίζει ότι η αστυνομία δεν κατάφερε να τον συλλάβει παρότι τον σταμάτησε για έλεγχο κατά την επιστροφή του στη Μέση Ανατολή.

Στην ίδια συνέντευξή του στο αγγλόφωνο περιοδικό, ο Αμπαούντ αναφέρεται και στο περιστατικό στην Βερβιέρ. Λέει ότι είχε επιστρέψει κρυφά στο Βέλγιο μαζί με τους άλλους δύο τζιχαντιστές όπου "στήσαμε ένα κρησφύγετο ενώ σχεδιάζαμε να πραγματοποιήσουμε επιχειρήσεις εναντίον των σταυροφόρων".

"Οι μυστικές υπηρεσίες με γνώριζαν από πριν αφού με είχαν φυλακίσει. Μέχρι που με είχε σταματήσει αστυνομικός, ο οποίος με συνέκρινε με τη φωτογραφία, αλλά με άφησε να φύγω καθώς δεν είδε την ομοιότητα! Αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα δώρο του Αλλάχ!".

Μία από τις αποτυχημένες τρομοκρατικές επιθέσεις με τις οποίες συνδέεται ο Αμπαούντ είναι στην υπερταχεία Thalys, στη βόρεια Γαλλία, τον περασμένο Αύγουστο, όπου ένας ένοπλος, ο Αγιούμπ Ελ-Καζάνι, εξουδετερώθηκε από επιβάτες του τρένου.

Επιπλέον, ο Αμπαούντ είχε επαφές με τον Μεχντί Νενμούς, τον γαλλο-αλγερινό τζιχαντιστή ο οποίος πυροβόλησε και σκότωσε τέσσερις ανθρώπους στο Εβραϊκό Μουσείο στις Βρυξέλλες, τον Μάιο του 2014. Ο Νεμούς είχε επίσης ζήσει στο Μόλενμπεκ.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία