Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γερμανία

Να δοθεί χρόνος στην ελληνική κυβέρνηση, ζητά γερμανός "Σοφός" της οικονομίας και προτείνει εφάπαξ εισφορά για τους πλούσιους



Βερολίνο - (Ανταπόκριση Φαίη Καραβίτη)

«Ειδικά με μια αριστερή κυβέρνηση θα μπoρούσε να είναι δυνατό να εφαρμοστούν αυτά τα οποία ως τώρα δεν εφαρμόστηκαν, ώστε αυτοί που έχουν τα λεφτά να συνεισφέρουν πραγματικά αυτό που τους αναλογεί στην χρηματοδότηση της χώρας», δηλώνει ο γερμανός καθηγητής Οικονομίας και μέλος της Επιτροπής «Σοφών» για την γερμανική Οικονομία Πέτερ Μπόφινγκερ και ζητά να δοθεί λίγος χρόνος στη νέα ελληνική κυβέρνηση.

Προτείνει, δε, την εφάπαξ φορολόγηση της περιουσίας των πλουσίων και τάσσεται υπέρ των μέτρων ανακούφισης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην Ελλάδα δόθηκε υπερβολική δόση λιτότητας. Σε καμία χώρα δεν μειώθηκαν οι κρατικές δαπάνες τόσο δραστικά όσο στην Ελλάδα. Και αυτό φυσικά οδήγησε σε διάλυση της οικονομικής δραστηριότητας και σε μεγάλη δυστυχία τον κόσμο. Η υπερβολική πολιτική λιτότητας ήταν αντιπαραγωγική, καθώς το δημόσιο χρέος, το οποίο ήθελαν να περιοριστεί, αυξήθηκε πάρα πολύ και μάλιστα παρά το κούρεμα χρέους που έγινε», δήλωσε ο κ. Μπόφινγκερ στην Γερμανική Ραδιοφωνία.

Αναφερόμενος, ωστόσο, στην ένταση των τελευταίων εβδομάδων, ο κ. Μπόφινγκερ καταλόγισε την ευθύνη στην ελληνική πλευρά: «Είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι ευθύνεται η ελληνική πλευρά, η οποία εμφανίστηκε πολύ, πολύ, μη-συνεργάσιμη, για να μην πω προκλητική. Πιστεύω όμως ότι είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε τώρα να μειώσουμε αυτή την ένταση και να αναρωτηθούμε πού βρίσκονται τελικά τα κοινά σημεία τα οποία έχουν η Γερμανία, η Ευρώπη και η Ελλάδα. Και θεωρώ ότι μπορεί κανείς να αναγνωρίσει σχετικά πολλά κοινά σημεία, διότι αυτό που θέλει η ελληνική κυβέρνηση είναι μια ισχυρότερη φορολόγηση των ανθρώπων με υψηλό εισόδημα, θέλει να καταπολεμήσει την διαφθορά. Και ακριβώς αυτό είναι που εμείς στην Γερμανία κατηγορούμε, ότι ως τώρα οι πλούσιοι Έλληνες αναγκάστηκαν να πληρώσουν πολύ πολύ λίγα», τόνισε και αναφέρθηκε στο γερμανικό μοντέλο της ίσης κατανομής βαρών μετά τον Β'ΠΠ. «Αυτό ήταν μια εφάπαξ εισφορά, 50% επί της περιουσίας, αποπληρωτέα εντός 30 ετών και πιστεύω αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να εφαρμοστεί πολύ καλά και στην Ελλάδα», σημείωσε.

Σε ό,τι αφορά την αντιπαράθεση του τελευταίου διαστήματος, ο κ. Μπόφινγκερ εκτιμά ότι έχει ευθύνη και η ελληνική πλευρά. «Υπήρξαν πράγματι από την Ελλάδα απαράδεκτες δηλώσεις και νομίζω ότι, αν θέλουμε να βρούμε κοινή λύση, πρέπει η ελληνική πλευρά να σταματήσει», πρόσθεσε.

«Είναι ξεκάθαρο ότι η χώρα χρειάζεται βαθιές μεταρρυθμίσεις. Και όταν μιλάς με μέλη της κυβέρνησης αυτό αναγνωρίζεται (...) Νομίζω ότι πρέπει να τους δοθεί και λίγος χρόνος. Θα βοηθούμε βεβαίως και αν τα μέλη της κυβέρνησης έδιναν λιγότερες συνεντεύξεις και έκαναν περισσότερη κυβερνητική δουλειά», τόνισε ο γερμανός οικονομολόγος και έκανε ιδιαίτερη μνεία στους κοινωνικά ευάλωτους.

«Όποιος είναι άνεργος πάνω από έναν χρόνο, δεν παίρνει απολύτως τίποτα, το οποίο οδηγεί στο ότι πολλοί δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε καν τον λογαριασμό του ηλεκτρικού και δεν έχουν ρεύμα. Αυτό που αποφάσισε η κυβέρνηση  είναι να αποκτήσουν πάλι έστω ρεύμα. Αυτά είναι πράγματα τα οποία θα έπρεπε και από γερμανική σκοπιά να είναι αδιαφιλονίκητα», επισήμανε. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία