 |
|
|  |  |  |  Μυστήριο - Γνωστοί οι δωροδοκούντες, αλλά...άγνωστοι οι (΄Ελληνες) που πήραν τις μίζες
Δίωξη για δωροδοκία στην πώληση υποβρυχίων σε Ελλάδα και Πορτογαλία
Δρομολογούνται εξελίξεις και στην Ελλάδα
Μόναχο
Η εισαγγελία του Μονάχου άσκησε ποινική δίωξη εναντίον δύο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal για δωροδοκία δημόσιων λειτουργών άλλης χώρας, προκειμένου να προωθηθούν συμφωνίες πώλησης υποβρυχίων.
Το μεγαλύτερο μέρος της δικογραφίας που έχει σχηματιστεί σχετίζεται με τις πωλήσεις υποβρυχίων στην Ελλάδα και την Πορτογαλία. Σύμφωνα με ανακοίνωση της εισαγγελίας η μήνυση έχει ήδη ασκηθεί στις 18 Μαρτίου. Κατηγορούμενοι είναι ένα πρώην μέλος του κεντρικού διοικητικού συμβουλίου και ένας πρώην πληρεξούσιος της Ferrostaal.
Για την περίπτωση της Ελλάδας, σύμφωνα με το πρακτορείο ap/dapd, πρόκειται για τις δύο συμφωνίες που έκλεισε το κονσόρτσιουμ της Ferrostaal και της κατασκευάστριας εταιρίας Howardtswerke Deutsche Werft AG (HDW) μεταξύ 2000 και 2002 για την πώληση των υποβρυχίων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την εισαγγελία, οι δύο κατηγορούμενοι χρησιμοποίησαν ενδιάμεσους «συμβούλους» για τις απαραίτητες επαφές με φορείς αποφάσεων στην Ελλάδα. Μέσω των «συμβούλων» διατέθηκαν 50 εκ. ευρώ μόνο για το διάστημα μεταξύ 2000 και 2003, ενώ άλλα 11 εκ. διατέθηκαν το 2007.
Βάσει της δικογραφίας, προμήθειες καταβλήθηκαν και στην περίπτωση της πώλησης υποβρυχίων στην Πορτογαλία και μάλιστα σε Πορτογάλο Γενικό Πρόξενο, για να προωθήσει τις απαραίτητες επαφές με εκπροσώπους της πορτογαλικής κυβέρνησης.
Οι έρευνες της εισαγγελίας εις βάρος και άλλων στελεχών της εταιρίας συνεχίζονται. Εκπρόσωπος της εισαγγελίας Μονάχου ανέφερε ότι οι προσπάθειες συμβιβασμού με την εταιρία απέτυχαν. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Handelsblatt ?ΗΒ? η εταιρία δεν ήταν σε θέση να καταβάλλει το πρόστιμο των 196 εκ. ευρώ που ζητούσε η εισαγγελία.
Η Ferrostaal ήταν μέχρι το Μάρτιο του 2009 θυγατρική της ΜΑΝ, η οποία πούλησε το 70% στην αραβική IPIC. Εξαιτίας του σκανδάλου των προμηθειών και του οικονομικού κόστους που συνεπάγεται, η IPIC αρνείται να αγοράσει και το υπόλοιπο 30% και απειλεί μάλιστα με ακύρωση της συμφωνίας εξαγοράς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
