Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Συνθήκες δουλείας επικρατούν σε πολλά εργοστάσια ηλεκτρονικών τής Μαλαισίας



Κουάλα Λουμπούρ

Σχεδόν το ένα τρίτο των 350.000 εργαζομένων στον τομέα της βιομηχανίας ηλεκτρονικών της Μαλαισίας, μιας χώρας που αποτελεί βασικό προμηθευτή μεγάλων, διεθνών εταιρειών, δουλεύουν σε συνθήκες που παραπέμπουν σε "σύγχρονη δουλεία" υποστηρίζει μια έρευνα που δόθηκε  στη δημοσιότητα.

Τουλάχιστον το 28% των υπαλλήλων στα εργοστάσια ηλεκτρονικών ειδών, κυρίως οι εργάτες που έχουν μεταναστεύσει στη Μαλαισία από άλλες φτωχές χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, παραπλανούνται και παρασύρονται σε μια κατάσταση δουλειάς, αδυνατώντας να αποπληρώσουν τα χρέη τους απέναντι σε εκείνους που τους έχουν στρατολογήσει, αναφέρει η μελέτη της αμερικανικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Verite, που ειδικεύεται σε θέματα δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Πολλές περιπτώσεις καταναγκαστικής εργασίας εντοπίστηκαν "στον τομέα των ηλεκτρονικών, μεταξύ των αλλοδαπών εργαζομένων, ανδρών και γυναικών" υπογραμμίζει η οργάνωση που βασίστηκε σε συνεντεύξεις που πήρε από 501 πρόσωπα.

"Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι η καταναγκαστική εργασία είναι διαδεδομένη στη βιομηχανία ηλεκτρονικών της Μαλαισίας και ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις", τονίζει η οργάνωση η οποία χρηματοδοτείται από την αμερικανική κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ απαγορεύουν τις εισαγωγές ειδών που κατασκευάζονται υπό συνθήκες καταναγκαστικής εργασίας.

Τα εργοστάσια της Μαλαισίας προμηθεύουν πολλές μεγάλες, διεθνείς εταιρείες, όπως οι Apple, Samsung και Sony. Η ανάπτυξη του τομέα αυτού επιτεύχθηκε εν μέρει σε βάρος των φτωχών, ευάλωτων εργατών από την Ινδονησία, το Νεπάλ, την Ινδία, το Βιετνάμ, το Μπαγκλαντές και τη Μιανμάρ.

Η εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού ξεκινά, πριν απ' όλα, από το υπερβολικό ποσό που ζητούν οι στρατολόγοι από τους υποψηφίους προκειμένου να τους προλάβουν. Οι εργάτες φορτώνονται έτσι με χρέη που αδυνατούν να εξοφλήσουν.

Πάνω από 9 στους 10 (ποσοστό 94%) από τους μετανάστες εργάτες που ρωτήθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας είπαν ότι το διαβατήριό τους κατασχέθηκε και το 71% δήλωσε ότι ήταν αδύνατον να το πάρει πίσω. Σχεδόν 4 στους 10 (ποσοστό 38%) υποστήριξαν ότι υποχρεώνονταν να κοιμούνται σε μικρά δωμάτια όπου στριμώχνονταν περισσότεροι από οκτώ άνθρωποι και δεν μπορούσαν να κουνηθούν.

"Το γεγονός ότι κρατούν τα διαβατήριά μας δείχνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι πρόκειται για σύγχρονη δουλεία" δήλωσε ένας εργαζόμενος από τη Μιανμάρ.

Κανείς εκπρόσωπος της κυβέρνησης της Μαλαισίας ή της ένωσης των παραγωγών ηλεκτρονικών ειδών δεν έχει σχολιάσει μέχρι στιγμής τις καταγγελίες της Verite.

Η Μαλαισία, μια χώρα 28 εκατομμυρίων κατοίκων, απολαμβάνει σχετική ευημερία σε σύγκριση με τους γείτονές της. Συχνά όμως επικρίνεται από οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την άνιση μεταχείριση που επιφυλάσσει στους μετανάστες εργάτες, ο αριθμός των οποίων κυμαίνεται από 2 έως 4 εκατομμύρια.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία