Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tι έδειξε επιστημονική έρευνα

Ο θηλασμός αυξάνει το μέγεθος τού εγκεφάλου και τη νοημοσύνη τού βρέφους




Όσο μεγαλύτερη χρονική περίοδο μια μητέρα θηλάζει το νεογέννητο παιδί της, τόσο μεγαλώνει ο εγκέφαλός του και τόσο αυτό αποκτά αυξημένες νοητικές δυνατότητες. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια νέα έρευνα Βρετανών επιστημόνων, οι οποίοι ανακάλυψαν ότι υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στο μέγεθος του εγκεφάλου ενός θηλαστικού (συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων) και του χρόνου θηλασμού. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόμπερτ Μπάρτον του πανεπιστημίου Ντάραμ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», δήλωσαν ότι προς το παρόν δεν γνωρίζουν αν υπάρχει κάτι στο γάλα που βοηθά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Παρόλα αυτά, η ανακάλυψή τους ενισχύει τη θέση όσων υποστηρίζουν ότι ο θηλασμός είναι η καλύτερη επιλογή για ένα μωρό. Η διαμάχη σχετικά με το κατά πόσο ο θηλασμός είναι αναντικατάστατος, κρατά χρόνια. Όπως είπε ο Μπάρτον, «δεν μπορούμε να πούμε ακόμα με σιγουριά ότι το παρασκευασμένο βρεφικό γάλα δεν συνιστά επαρκές υποκατάστατο (του θηλασμού)». Πρόσθεσε όμως ότι, σε γενικές γραμμές, φαίνεται σωστή η αντίληψη πως ο θηλασμός υπερτερεί και τόνισε ότι η νέα έρευνα στηρίζει τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας οι νέες μητέρες να θηλάζουν, αν μπορούν, από 18 μήνες έως δύο χρόνια. Οι βρετανοί ερευνητές μελέτησαν 128 είδη θηλαστικών (ανάμεσά τους και τον άνθρωπο) για να εξακριβώσουν αν υπάρχει σχέση ανάμεσα στον χρόνο που "επενδύει" μια μητέρα στον θηλασμό και στο μέγεθος του εγκεφάλου του βρέφους. Συμπέραναν ότι όσο περισσότερο διαρκεί αφενός η κύηση και αφετέρου ο θηλασμός, τόσο αυξάνει ο εγκέφαλος. Για παράδειγμα, ένα θηλυκό ελάφι, που έχει περίπου παρόμοιο βάρος με έναν άνθρωπο, μένει έγκυο για επτά μήνες και θηλάζει μέχρι έξι μήνες, με αποτέλεσμα να έχει εγκέφαλο έξι φορές μικρότερο από τον ανθρώπινο. Πριν από τρία χρόνια, μια άλλη επιστημονική έρευνα, μεταξύ περίπου 14.000 παιδιών, είχε καταλήξει στη διαπίστωση ότι όσα είχαν θηλάσει για καιρό, είχαν σημαντικά καλύτερες επιδόσεις στα κατοπινά τεστ νοημοσύνης. Μια πιο πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα, έδειξε ότι τα μωρά που έχουν θηλάσει, τα καταφέρνουν καλύτερα στην ανάγνωση, τη γραφή και τα μαθηματικά, όπως έδειξαν τεστ που πραγματοποιήθηκαν αργότερα, στις ηλικίες των 5, 7, 11 και 14 ετών. Το γάλα του θηλασμού βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών, βοηθώντας στην καταπολέμηση των μολύνσεων, του άσθματος και άλλων παθήσεων.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία