 |
|
|  |  |  | 
Ο επικεφαλής της χούντας στην Ταϊλάνδη έγραψε ένα ...τραγούδι για την... "ευτυχία" του λαού του
Μπανγκόγκ
«Να επιστρέψουμε την ευτυχία στην Ταϊλάνδη» είναι το τραγούδι του επικεφαλής της χούντας, το οποίο έχει ήδη συγκεντρώσει 200.000 θεάσεις στον ιστότοπο YouTube και αποτελεί ένα νέο παράδειγμα της προπαγάνδας εκ μέρους του στρατιωτικού καθεστώτος, το οποίο έχει επιβάλλει ευρείς περιορισμούς στις ατομικές ελευθερίες.
Αυτή η μπαλάντα που δημοσιεύτηκε από την Ορχήστρα του στρατού ξηράς, έχει συγκεντρώσει σχεδόν 150.000 θεάσεις στον ιστότοπο YouTube και χιλιάδες επιπλέον σε άλλους ιστότοπους μέσων ενημέρωσης της χώρας.
«Το Έθνος είναι αντιμέτωπο με κινδύνους», «Εμείς θέλουμε να είμαστε εκείνοι που παρεμβαίνουν εγκαίρως», «Η ευτυχία θα επιστρέψει στην Ταϊλάνδη» λένε οι στίχοι που έγραψε ο στρατηγός Πραγιούτ Τσαν- Ότσα, ο οποίος κατέλαβε την εξουσία την 22α Μαΐου.
«Δώστε μας λίγο περισσότερο χρόνο/ Έτσι ώστε η θαυμάσια χώρα να επανέλθει» υποσχέθηκε επιπλέον.
Μετά το πραξικόπημα, η χούντα έχει ευρέως περιορίσει τις πολιτικές ελευθερίες, έχει αναστείλει κάθε δημοκρατική διαδικασία και έχει αποκλείσει τη διενέργεια εκλογών τουλάχιστον για 1 χρόνο, πυροδοτώντας τις σφοδρές αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας.
Περισσότερα από 300 πρόσωπα της πολιτικής, ακτιβιστές και δημοσιογράφοι συνελήφθησαν από το καθεστώς. Η πλειονότητα εξ αυτών αφέθηκε ελεύθερη μετά από πολλές ημέρες κράτησης σε άγνωστες τοποθεσίες και αφού αναγκάστηκε να περιορίσει κάθε πολιτική δράση.
Ο συνταγματάρχης Κρισάντα Σαρίκα, της ορχήστρας του στρατού, εξήγησε ότι ο στρατηγός τον κάλεσε για να του ζητήσει να μελοποιήσει τους στίχους «που έγραψε ο ίδιος με τα χέρια του».
«Ήθελε ένα τραγούδι το οποίο οι πολίτες θα μπορούσαν να ακούν για να αγαπηθούν και πάλι» υποστήριξε ο ίδιος.
Στο YouTube το τραγούδι του Πραγιούτ έχει συγκεντρώσει χιλιάδες likes και πολλά θετικά σχόλια, όμως οι γνώμες διίστανται.
«Πρέπει να προσπαθήσετε να οργανώσετε εκλογές και να ζητήσετε από τους πολίτες αυτό που θέλουν» έγραψε ένας χρήστης καταγγέλλοντας το γεγονός ότι «επιστρέφουν την ευτυχία σε μια ομάδα με το να κακομεταχειρίζονται μια άλλη».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
