Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η νέα σχέση ΗΠΑ – Κούβας κάνει καλό στην Υγεία



Πηγή: Huffington Post

Όταν ο δρ. Σ. Ουίλιαμ Κεκ κάθισε να γράψει ένα editorial στην Εφημερίδα της Ιατρικής (Journal of Medicine) της Νέας Αγγλίας εκλιπαρώντας το Αμερικανικό Κογκρέσο να τερματίσει το εμπάργκο των ΗΠΑ στην Κούβα, ώστε Κουβανοί και Αμερικανοί ερευνητές να μπορούν να συνεργαστούν καλύτερα, δεν είχε ιδέα ότι η άρση των κυρώσεων από το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ θα ερχόταν σε λίγες μέρες.

 

Το εμπάργκο δεν έχει αρθεί πλήρως, αλλά πολλά αγαθά και κανονισμοί είναι τώρα διαθέσιμα στους Αμερικανούς. Ενώ οι ειδήσεις περί χαλάρωσης των κυρώσεων επικεντρώθηκαν στην εμπορική πολιτική και στους κανόνες για τα αναμνηστικά σουβενίρ, ο δρ. Κεκ βλέπει μια σαφή νίκη για τη δημόσια υγεία και την ιατρική έρευνα: Η άρση των κυρώσεων από την αμερικανική κυβέρνηση στις από κοινού έρευνες για την υγεία, η έγκριση σε φαρμακευτικές της Κούβας από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών για επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υγείας τέθηκαν σε ισχύ στις 17 Οκτωβρίου.

 

Είναι σημαντικές εξελίξεις επειδή πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο βλέπουν την Κούβα ως μοντέλο βελτίωσης της υγείας του πληθυσμού, πεδίο στο οποίο η Κούβα υπερέχει ακόμη και με περιορισμένους πόρους.

 

Για παράδειγμα, τον Ιούνιο του 2015, η Κούβα έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που εξάλειψε τη μετάδοση του HIV και της σύφιλης από μητέρα σε παιδί, σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. (Εν συγκρίσει, τα ποσοστά των νοσημάτων, γονόρροια, χλαμύδια και σύφιλη στις ΗΠΑ έφθασαν φέτος σε επίπεδα ρεκόρ).

 

Προηγουμένως, αν επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Κούβα ήθελαν να συνεργαστούν στην έρευνα, ομάδες από τις ΗΠΑ έπρεπε να υποβάλουν αίτηση για άδεια – γραφειοκρατικό εμπόδιο που επιβράδυνε την ιατρική έρευνα και περιόριζε τη διμερή καινοτομία. Και κάτι ακόμα, τα ιατρικά προϊόντα από την Κούβα δεν επιτρέπονταν λόγω του εμπορικού εμπάργκο.

 

Τι μπορεί να φέρουν οι ιατρικές ανταλλαγές ανάμεσα στις δύο χώρες; Ένα παράδειγμα είναι το Heberprot-P, μία θεραπεία για τη νόσο που αποκαλείται «διαβητικό πόδι» μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ακρωτηριασμού και το CimaVax εμβόλιο κατά του καρκίνου του πνεύμονα. Και τα δύο εγκρίθηκαν για αξιολόγηση από την FDA.

 

Ενώ το CimaVax δεν έχει ακόμη μελετηθεί στις ΗΠΑ, μία μελέτη στην Κούβα δημοσιευμένη στην εφημερίδα Clinical Cancer Research τον Φεβρουάριο διαπιστώνει ότι ασθενείς με καρκίνωμα των μη μικρών κυττάρων του πνεύμονα στους οποίους δόθηκαν τέσσερις ενέσεις του φαρμάκου έζησαν κατά μέσο όρο τρεις μήνες περισσότερο από την ομάδα ελέγχου. Για τους ασθενείς με υψηλά επίπεδα μιας συγκεκριμένης πρωτεΐνης στο αίμα τους κατά την έναρξη της μελέτης, το αποτέλεσμα επιβίωσης ήταν πιο αξιοσημείωτο, με το 20% των εμβολιασμένων ασθενών να είναι εν ζωή μετά από πέντε χρόνια.

 

Σε συνέντευξη στην Huffington Post ο δρ. Κεκ, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής του βορειοανατολικού Οχάιο και μέλος της Ιατρικής Εκπαιδευτικής Συνεργασίας με την Κούβα, μία μη κυβερνητική οργάνωση που προωθεί τη συνεργασία ΗΠΑ – Κούβας στον τομέα της υγείας, μίλησε για το τι μπορούν να μάθουν οι ΗΠΑ από την Κούβα.

 

Στην ερώτηση πως η Κούβα οικοδόμησε τόσο προηγμένο σύστημα υγείας με περιορισμένους οικονομικούς πόρους ο Αμερικανός επιστήμονας απάντησε: «Την περίοδο της κουβανικής επανάστασης, η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η φροντίδα υγείας και η εκπαίδευση ήταν ανθρώπινα δικαιώματα. Ενώ μπορούμε να διαφωνήσουμε για πολλά πράγματα, τα οποία έπραξε η κυβέρνηση της Κούβας, αυτά τα δύο πράγματα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Μία από τις θετικές πλευρές του εμπάργκο είναι ότι η Κούβα έπρεπε να αναπτύξει τη δική της εσωτερική ικανότητα για έρευνα και δημιουργία φαρμάκων επειδή ήταν αποκομμένη απ’ οτιδήποτε παραγόταν στις ΗΠΑ».

 

Όσον αφορά τις διδαχές που μπορεί να δώσει η Κούβα στις ΗΠΑ και στις υπόλοιπες χώρες ο δρ. Κεκ απαντά: «Έκαναν δοκιμές και λάθη και αξιολογήσεις. Την περίοδο της δεκαετίας του 1980, καθιέρωσαν τον οικογενειακό γιατρό και την ιδέα της νοσοκόμας, για να έχουν πρωταρχική υπηρεσία παροχής φροντίδας που ζούσε στην κοινότητα και των οποίων η βασική προτεραιότητα ήταν η βελτίωση της κατάστασης της υγείας του πληθυσμού. Οι φοιτητές της Κούβας εκπαιδεύθηκαν για να βελτιωθεί η κατάσταση της υγείας του πληθυσμού. Κάθε απόφοιτος ιατρικής σχολής της Κούβας πρέπει να είναι οικογενειακός γιατρός για δύο χρόνια. Αν θέλουν ειδίκευση, μετά από αυτό, μπορούν να δώσουν εξετάσεις κι αν περάσουν, μπορούν να έχουν ειδική εκπαίδευση».

 

Αυτό, όπως εξηγεί σημαίνει ότι κάθε γιατρός κατανοεί πολύ καλά την πρόληψη, την οικογενειακή ιατρική, το σύστημα και τον τρόπο που λειτουργεί. Ο οικογενειακός γιατρός τυγχάνει σεβασμό, επειδή κάθε γιατρός έχει γίνει και εκτιμά πόσο δύσκολο είναι. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία