 |
|
|  |  |  | 
Απαγορευμένες παραλίες για τους μαύρους!!
Κέιπ Τάουν.-
Τα φαντάσματα του παρελθόντος έκαναν την επανεμφάνισή τους στην
παραλία Κλίφτον, έναν από τους πιο γραφικούς παραθαλάσσιους
προορισμούς του Κέιπ Τάουν. Χιλιάδες διαδηλωτές εισέβαλαν στην
παραλία, που ήταν γεμάτη με τουρίστες και λουόμενους, για να
διαμαρτυρηθούν για την απόφαση κάποιων κατοίκων της περιοχής να
μισθώσουν ιδιωτικούς φύλακες για να εμποδίσουν την πρόσβαση των μαύρων
στην ακτή....
Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα La Stampa, το επεισόδιο αυτό θύμισε
τα σκοτεινά χρόνια του απαρτχάιντ, όταν όχι μόνο η παραλία Κλίφτον,
αλλά και άλλες ακτές του Ατλαντικού, ήταν προσβάσιμες μόνο σε λευκούς.
Η ιδιωτική εταιρεία ασφάλειας, που είχε αναλάβει την επιβολή της
απαγόρευσης, διέψευσε πάντως οποιαδήποτε ρατσιστική στάση,
υποστηρίζοντας ότι η απαγόρευση της πρόσβασης στην παραλία επεκτάθηκε
σε όλους, λευκούς και μαύρους, για την προστασία των κατοίκων που ζουν
στις βίλες δίπλα στη θάλασσα από έναν βιαστή, ο οποίος απειλούσε την
περιοχή.
Οι ταραχές επεκτάθηκαν, πάντως, όταν κάποια μέλη ριζοσπαστικών
πολιτικών κομμάτων συγκρούστηκαν με ορισμένους από τους κατοίκους της
περιοχής, οι οποίοι κατηγορήθηκαν για την απαγόρευση της πρόσβασης
στην παραλία. «Υπάρχει απαγόρευση εισόδου στους μαύρους, ειδικά για
εκείνους που προέρχονται από τις φτωχογειτονιές», δήλωσε ένας από τους
διαδηλωτές που κυνηγήθηκε από τους φύλακες . «Κάποιοι λευκοί μας
μισούν και θα ήθελαν να επιστρέψουμε στο παρελθόν, όταν μπορούσαν να
απολαμβάνουν ανενόχλητοι τις παραλίες», πρόσθεσε.
Ο Νταν Πλάτον, ο νέος δήμαρχος του Κέιπ Τάουν, είπε ότι «η πρόσβαση σε
όλες τις παραλίες της πόλης είναι δωρεάν για κάθε κοινωνική ομάδα και
ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για διακρίσεις σε βάρος των μαύρων».
Σύμφωνα με ορισμένους ακτιβιστές που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις,
στην περιοχή, εδώ και αρκετό καιρό, έχει ξεκινήσει μια νέα διάκριση
κατά των μαύρων, ιδίως μεταξύ κάποιων ιδιοκτητών ακινήτων.
Η περιοχή Κλίφτον είναι ένα από τα πιο ακριβά προάστια στο Κέιπ Τάουν,
καθώς φιλοξενεί κυρίως βίλες με θέα στον Ατλαντικό Ωκεανό, των οποίων
οι τιμές φτάνουν τα τρία εκατομμύρια ευρώ. Ο πρόεδρος της Νότιας
Αφρικής, Σίριλ Ραμαφόζα, διαθέτει επίσης ένα ακίνητο, λίγα χιλιόμετρα
μακριά από την επίμαχη παραλία. Πολλοί από τους κατοίκους είναι
Ευρωπαίοι που έρχονται να περάσουν τις διακοπές των Χριστουγέννων στη
ζέστη του καλοκαιριού. Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί όμως και ο
αριθμός των μαύρων επιχειρηματιών που έχουν αγοράσει ακίνητα στην
περιοχή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
