Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Από νταντά και εργάτρια σε φάμπρικα, αυτοδημιούργητη ζάπλουτη



Μαλιμπού.-

Η Amanda Frances είναι σήμερα πολυεκατομμυριούχος, βγάζοντας απίστευτα
λεφτά ως συγγραφέας και δημιουργός σεμιναρίων αυτοβελτίωσης.
Πριν από αυτά, έχει κάνει μπόλικες δουλειές του ποδαριού, δουλεύοντας
ακόμα και βάρδια σε φάμπρικα. Αν και αυτό που έκανε επαγγελματικά για
περισσότερο καιρό ήταν να προσέχει τα παιδιά πλούσιων οικογενειών.
Πριν από 5 χρόνια αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή της. Εγκατέλειψε το
διδακτορικό που έκανε, το οποίο την είχε αφήσει με χρέος χιλιάδων
δολαρίων, και έκανε το άλμα ως τα πλούτη.
Σήμερα, στα 33 της, είναι γενική διευθύντρια στην εταιρία της στο
Μαλιμπού της Καλιφόρνια, αφήνοντας πολύ στο παρελθόν τις ημέρες που
σέρβιρε κοκτέιλ, δούλευε σε μπαρ και εστιατόρια, έφτιαχνε καφέδες ή
προσπαθούσε να τρυπώσει σε κάποια εφημερίδα.
Πού αλλού έχει δουλέψει; «Σε βιβλιοπωλείο, σε χρυσοχοείο, σε εταιρία
καλωδίων, σε εργοστάσιο κατασκευής λαμαρινών και σε σπίτια πλουσίων
στο Τέξας», λέει μεταξύ άλλων, παρά το γεγονός ότι είχε πτυχίο
ψυχολογίας και μεταπτυχιακό στα χέρια της.
Κάποια στιγμή αποφάσισε να ξεκινήσει τη δική της εταιρία, μια
συμβουλευτική φίρμα προσωπικής αυτοβελτίωσης, που την έφερε να κρεμά
διαφημιστικές αφίσες σε όλο το Ντάλας! Μόνη της έφτιαξε και την
ιστοσελίδα της, βλέποντας αντίστοιχους οδηγούς στο YouTube, όπως και
μόνη έκανε όλο το μάρκετινγκ και την προώθηση της δουλειάς της.
Τώρα η Amanda Frances Inc αξίζει μερικά εκατομμύρια, παρέχοντας λύσεις
επιχειρηματικής ανάπτυξης και αυτοβελτίωσης σε μερικές εκατοντάδες
χιλιάδες γυναίκες εκεί έξω.
Η εταιρία καθάρισε πέρυσι 3 εκατ. δολάρια, κλείνοντας μάλιστα το πρώτο
τρίμηνο του 2019 με άλλο 1 εκατομμύριο. Η νταντά τα κατάφερε και με το
παραπάνω και να πώς: «Έχε δύο όνειρα ταυτοχρόνως».
Αυτό  λέει πως ήταν το μυστικό της επιτυχίας της: «Έχω πάντα δύο
όνειρα ταυτοχρόνως. Ξέρω πάντα ποιος είναι ο βραχυχρόνιος στόχος μου
(το επόμενο πράγμα που θα αγοράσω, θα κάνω ή θα πληρώσω στο άμεσο
μέλλον) και ποιος ο μακροχρόνιος (το μεγάλο όραμα στη ζωή σου, αυτός ο
τρελός στόχος που προσπαθείς να επιτύχεις)».
Τι κερδίζεις με το διπλό όραμα; «Μπορείς να κάνεις καθημερινά βήματα
ώστε να προωθήσεις και τους δύο στόχους. Σας ενθαρρύνω να δείτε τον
εαυτό σας στο επόμενο στάδιο της επιτυχίας ενώ συνεχίζετε να κάνετε
ό,τι είναι απαραίτητο για την καθημερινή σας ζωή»…



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία