Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στα 22 έτρωγε από τα σκουπίδια και στα 30 της έφτασε να έχει 20 εκατ. δολάρια!



Σαν Ντιέγκο.-

Κάποτε έκλεβε από καταστήματα και έψαχνε σε σκουπιδοτενεκέδες για
φαγητό, σήμερα έχει μια περιουσία άνω των 20 εκατ. δολαρίων.
Πώς τα κατάφερε; Η Αμορούζο ξεκίνησε πουλώντας vintage ρούχα στο eBay
το 2006, αλλά σήμερα η εταιρεία της, η Nasty Gal απασχολεί 350 άτομα,
έχει 550.000 πελάτες την ημέρα, 1,3 εκατ. followers στο Facebook και
διάσημες θαυμάστριες.
Με ρίζες από την Ιταλία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία, η Σοφία
Αμορούζο μεγάλωσε στα προάστια του Σαν Ντιέγκο, εγκατέλειψε το σχολείο
όταν στο λύκειο διαγνώστηκε με κατάθλιψη και σύνδρομο ελλειμματικής
προσοχής και προτίμησε να τελειώσει τις τάξεις που της απέμειναν από
το σπίτι. Στα 16 της χρόνια, έπαιρνε ήδη αντικαταθλιπτικά.
Στα 18 διασχίζει με auto stop τη δυτική ακτή των ΗΠΑ, ταξιδεύοντας
μαζί με φορτηγατζήδες που είχαν επιθετικές διαθέσεις και «βουτώντας»
σε σκουπιδοτενεκέδες για να βρει τζάμπα φαγητό. Στα 19 της την πιάνουν
να κλέβει από κατάστημα.
Και σε όλη της τη ζωή, δεν είχε καταφέρει να παραμείνει σε μια δουλειά
για πάνω από δύο εβδομάδες. Στην πραγματικότητα, έπρεπε να την πιάσουν
να κλέβει για να αποφασίσει στα 22 της χρόνια να αλλάξει τη ζωή της.
Έπιασε δουλειά και αγόρασε το βιβλίο «Ακόμα και οι χαζοί μπορούν να
ανοίξουν μια επιχείρηση στο eBay». Το πρώτο πράγμα που πούλησε στο
eBay ήταν ένα κλεμμένο βιβλίο. Αλλά η επιχείρησή της, η Nasty Gal (που
πήρε το όνομά της από ένα τραγούδι της Betty Davis) ήταν το αποτέλεσμα
της ανίας της και του πάθους της για τα vintage ρούχα.
Η Αμορούζο ξόδευε ώρες για να φτάσει στα πιο απομακρυσμένα μαγαζιά και
να διαπραγματευτεί τις τιμές, προκειμένου να αγοράσει με το κιλό ρούχα
σε δεύτερο χέρι. Από την πρώτη στιγμή, εκμεταλλεύτηκε τα social media,
αναζητώντας πελάτες στο MySpace.
Έβρισκε νέα μοντέλα στο ίντερνετ για την επιχείρησή της, και τις
πλήρωνε με… burger. Γνώριζε πώς να κατατροπώσει τους ανταγωνιστές της,
γιατί ανήκε και η ίδια στο δημογραφικό κοινό στο οποίο στόχευαν. Έτσι,
πολύ γρήγορα, τα ρούχα της πωλούνταν σε απίστευτες τιμές. Τελικά, το
eBay την έδιωξε, έπειτα από έναν καβγά με άλλους χρήστες.
Αλλά αυτό αποδείχθηκε ευλογία για την Αμορούζο, καθώς έτσι μπόρεσε να
γιγαντώσει την επιχείρησή της. Αγόρασε το domain name
NastyGalVintage.com και πλέον ήταν μια κανονική επιχειρηματίας.
Σύντομα, έκανε προσλήψεις για να ανταποκριθεί στον αυξανόμενο όγκο των
παραγγελιών.
newmoney



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία