Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ένας  Oμογενής μεταξύ των κορυφαίων σχεδιαστών αυτοκινήτων στον κόσμο



Τορίνο.-

Ο Αλέξανδρος Λιώκης είναι σήμερα ο σημαντικότερος Έλληνας σχεδιαστής
αυτοκινήτων της νεότερης γενιάς, ένας εκ των σημαντικότερων νέων
σχεδιαστών αυτοκινήτων σε παγκόσμιο επίπεδο και αναμφίβολα το ταλέντο,
οι γνώσεις, η μεθοδολογία και οι δυνατότητές του θα τον οδηγήσουν
σύντομα στην κορυφή του τομέα που έχει επιλέξει.
Είναι Senior Exterior Designer στην Alfa Romeo και ήταν ο Lead
Exterior Designer στο project Tonale, ένα πρωτότυπο C-SUV το οποίο
έκανε αίσθηση με την εξαιρετική του ομορφιά στην Έκθεση της Γενεύης,
τον Μάρτιο του 2019.
Ο Αλέξανδρος Λιώκης γεννήθηκε στις 16 Μαρτίου του 1988 στην Αθήνα.
Σπούδασε στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη, στο τμήμα
Βιομηχανικού Σχεδιασμού.
Οι σπουδές εκεί δεν εστίαζαν τόσο στο styling, όσο σε πιο πρακτικά
θέματα, στη γνώση των υλικών κλπ, στοχεύοντας περισσότερο σε
αντικείμενα που είναι ρεαλιστικό να παραχθούν στην Ελλάδα. Η πτυχιακή
του ήταν μια σύγχρονη εκδοχή της Citroen DS.
Στη συνέχεια ετοίμασε το portfolio του και το έστειλε στο IED
(Istituto Europeo di Design) στην Ιταλία, όπου έγινε δεκτός στο διετές
Μεταπτυχιακό στο Σχεδιασμό Αυτοκινήτων.
Aπό εκεί, αρχίζει μία λαμπρή καριέρα, με πρώτο σταθμό τη δημιουργία
του πρωτότυπου αυτοκινήτου Alfa Romeo Gloria, που είχε παρουσιαστεί
στη Γενεύη τον Μάρτιο του 2013, η οποία ήταν βασισμένη στα δικά του
σχέδια.
Ήταν ένα πανέμορφο concept car το οποίο αποτέλεσε τη βάση, εκείνη την
εποχή, για την ελπίδα της αναγέννησης της Alfa Romeo, κάτι που
ονειρεύονταν οι Alfisti (οι λάτρεις της θρυλικής μιλανέζικης φίρμας)
από όλα τα μέρη του πλανήτη. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως
παρουσιάστηκε μέχρι και στα νέα της εκπομπής Top Gear στην Αγγλία,
όπου και σχολιάστηκε θετικά από τον κεντρικό παρουσιαστή Jeremy
Clarkson, κάτι διόλου εύκολο.
Μετά την Gloria, ξεκίνησε την πρακτική του στην Alfa Romeo για έξι
μήνες και, λίγο πριν από το τέλος της, έκανε ένα πέρασμα από τη
Maserati με συμμετοχή στην ομάδα σχεδιασμού της Alfieri (πρωτότυπο που
παρουσιάστηκε στην Έκθεση της Γενεύης το 2014) και έπειτα επέστρεψε
στο σχεδιαστικό κέντρο της Alfa Romeo, όπου συμμετείχε στην εξέλιξη
των Giulia και Stelvio. Τα σχεδιαστικά κέντρα και των δύο εταιρειών
στεγάζονται στο ίδιο κτίριο στο Τορίνο, όπου του έκαναν κανονική
πρόσληψη.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία