 |
|
|  Τετάρτη 20/6
Το έκανε κι αυτό ο Τραμπ...
Οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ
AFP-Reuters
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αποσύρονται από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών διότι καμιά άλλη χώρα «δεν είχε το θάρρος» να «συμμετάσχει στον αγώνα» για να μεταρρυθμιστεί αυτό το «υποκριτικό κι αυτοεξυπηρετικό» όργανο του ΟΗΕ, που «βγάζει λεφτά» από τα ανθρώπινα δικαιώματα, επιβεβαίωσε πριν από λίγο η πρεσβεύτρια των ΗΠΑ στον Οργανισμό, η Νίκι Χέιλι.
«Θέλω να καταστήσω απόλυτα σαφές ότι αυτό δεν είναι υπαναχώρηση από τις δεσμεύσεις μας ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα», πρόσθεσε η Χέιλι, επαναλαμβάνοντας τον ισχυρισμό περί χρόνιας «προκατάληψης» του Συμβουλίου εναντίον του Ισραήλ.
ΕΕ: Η αποχώρηση των ΗΠΑ μπορεί να υπονομεύσει τον ρόλο της χώρας στο διεθνές σκηνικό
Η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής να αποσυρθούν από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών υπάρχει κίνδυνος να πλήξει τον διεθνή ρόλο της Ουάσινγκτον, έκρινε αργά το βράδυ της Τρίτης η ευρωπαϊκή διπλωματία.
«Οι ΗΠΑ βρίσκονταν πάντα στην πρώτη γραμμή ως προς την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο και για πολλά χρόνια υπήρξαν ισχυρός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», τονίζεται σε ανακοίνωση Τύπου που υπογράφει η εκπρόσωπός της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, η Μάγια Κοτσίγιαντσιτς.
«Η σημερινή (σ.σ. χθεσινή) απόφαση υπάρχει κίνδυνος να υπονομεύσει τον ρόλο των ΗΠΑ ως (χώρας) προστάτιδας και υποστηρίκτριας της δημοκρατίας στο παγκόσμιο σκηνικό», προστίθεται στην ανακοίνωση αυτή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
