 |
|
|  Σάββατο 27/5
ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ!
Η ελληνική γη υποδέχθηκε τα λείψανα των 17 στρατιωτικών που έπεσαν στα γεγονότα του 1964 με την ακταιωρό ΦΑΕΘΩΝ και κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974
ΑΘΗΝΑ.-
Τα λείψανα 17 Ελλήνων αξιωματικών και υπαξιωματικών που έπεσαν κατά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 και στα γεγονότα του 1964 με την ακταιωρό ΦΑΕΘΩΝ, υποδέχθηκε η ελληνική γη.
Στην 123η σμηναρχία τεχνικής εκπαίδευσης στην αεροπορική βάση Δεκελείας στο Τατόι, προσγειώθηκε το C-130 της πολεμικής Αεροπορίας, που μετέφερε τα λείψανα των Ελλήνων στρατιωτικών και συνόδευαν ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής και συγγενείς των πεσόντων.
Μέσα σε μία ιδιαίτερα φορτισμένη συγκινησιακά ατμόσφαιρα, ο αρχηγός ΓΕΣ απευθύνθηκε προς τον υπουργό Εθνικής 'Αμυνας Πάνο Καμμένο ως εκπρόσωπο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας που παρέστη στην τελετή παραλαβής των λειψάνων, αναφέροντας χαρακτηριστικά:
«Σας παραδίδω τα πρωτόκολλα παράδοσης και τα λείψανα των 17 Ελλήνων αξιωματικών και υπαξιωματικών, που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της Κύπρου μας».Τιμές απέδωσε μικτό άγημα των Ενόπλων Δυνάμεων.
«Οι 17 Έλληνες στρατιωτικοί, όχι μόνο ανέλαβαν, αλλά και έφεραν εις πέρας την ευθύνη που τους δόθηκε» επισήμανε ο πρέσβης της Κύπρου στην Αθήνα, Κυριάκος Κενεβέζος, και διαβεβαίωσε ότι «οι προσπάθειες θα συνεχιστούν ώστε να επιστρέψουν όλα τα παιδιά στην ελληνική γη που επί 43 έτη «λιπαίνουν» τη γη της πατρίδας μου με τη θυσία τους». «Στην Κύπρο δεν θα επιτρέψουμε να τους ξεχάσουμε ποτέ» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Κενεβέζος παρέδωσε στους συγγενείς των πεσόντων εφέδρων ανθυπασπιστών Αργύριου Σίννη και Ιωάννη Κωνσταντακόπουλου, το μετάλλιο εξαιρέτου προσφοράς του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος επισήμανε ότι «υποδεχόμαστε σήμερα με εθνική υπερηφάνεια, βαθιά συγκίνηση και τον προσήκοντα σεβασμό, εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία με αυταπάρνηση, αλληλεγγύη και ανδρεία». «Η επαίσχυντη τουρκική εισβολή στην Κύπρο και τα γεγονότα με την ακταιωρό ΦΑΕΘΩΝ το 1964 ήταν πολεμικές επιχειρήσεις. Οι πεσόντες δεν έπεσαν κατά τη διάρκεια άσκησης, αλλά κατά τη διάρκεια αποστολής, υπέρ πίστεως και πατρίδας» παρατήρησε. «Ανήκουν στο πάνθεον της ένδοξης ιστορίας των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες παράγουν ήρωες και εν καιρώ ειρήνης, μαχόμενους για την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ασφάλεια όλων μας» σχολίασε περαιτέρω».
Αναφερόμενος στο ανθρώπινο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων, ο κ. Καμμένος διαβεβαίωσε ότι «είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, αποτελώντας τον ισχυρό παράγοντα της αμυντικής ισχύος της». Απευθυνόμενος δε, προς τους παριστάμενους συγγενείς των 17 στρατιωτικών, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας επανέλαβε ότι έγιναν εγκλήματα σε βάρος των ηρώων επί 44 χρόνια, διαβεβαίωσε ότι θα αποκατασταθεί πλήρως η υποχρέωση της Πολιτείας στην αναγνώρισή τους, και πως «θα διαδίδουμε τις αξίες για τις οποίες έδωσαν τη ζωή τους».
Στην τελετή παρέστησαν επίσης, ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Αμανατίδης, βουλευτές απ' όλα τα κόμματα, σύσσωμη η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και συγγενείς και φίλοι των 17 ηρώων στρατιωτικών.
Πρόκειται για τους:
Αντιπτέραρχο Βασίλειο Παναγόπουλο
Συνταγματάρχη (Πεζικού) Βασίλειο Παπαλάμπρου
Εφέδρους ανθυπασπιστές (Πεζικού):
Αθανάσιο Καραγεώργο
Αργύριο Σίννη
Ιωάννη Κωνσταντακόπουλο
Γεώργιο Χαμουριωτάκη
Ιωάννη Παπαδόπουλο
Κωνσταντίνο Μπροδήμα
Γέωργιο Ζερβομανώλη
Βασίλειο Τριάντη
Μανούσο Τριανταφυλλίδη
Νικόλαο Κρητικό
Νικόλαο Αθανασίου
Έφεδρους ανθυπασπιστές (Καταδρομείς):
Σωτήριο Κουρούνη
Στέφανο Τσιλιβάκη
Έφεδρο ανθυπασπιστή (Μηχανικού) Ελευθέριο Άνθη
Έφεδρο ανθυπασπιστή πολεμικού Ναυτικού (ακταιωρός Φαέθων) Νικόλαο Νιάφα
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
